Abstinentzia-sindrome

Abstinentzia-sindromea pertsona batengan adikzioa eragin duen substantzia hartu edo jarduera egiteari uzten denean sortzen den sintoma eta erreakzioen multzoa da.

Alkoholaren gehiegizko erabilerak, adibidez, tolerantziara, mendekotasun fisikora eta ondoko abtinentzia-sindrometara eramaten du. Abtinentzia-sindromea, batez ere, nerbio sistema zentrala hiperkitzikakortasun-egoeran mantentzen delako ematen da .

Sindrome hau gaixotasun psikologikoetan ere ager daiteke; hauen artean mendekotasun emozionala. Azken honetan ez dago droga edo sustantziekiko mendekotasunik baina bai beste pertsonekikoa, hori dela eta, sujetuak jasaten dituen min emozionalak min fisiko bihurtzen dira.

Sintomek, sustantziaren eta mendekotasunean iraundako denboraren arabera formaz eta intentsitatez aldatuagatik ere, kasu guztietan, nerbio-sistemaren desorekatik datoz.

Ezaugarri klinikoak

Abstinentzia-sindromearen eraginak maila arinatik zorretzera bitartekoa izan daiteke. Loaldian gorabehera txikiak izatetik haluzinazioak eta, kasu askotan, konbultsioetara iritsi daiteke.

Sintomak

• Urduritasuna
• Buruko mina
• Aluzinazioak
• Hipertentsioa
• Anorexia

-Sukarra

• Antzietatea
• Loezina
• Botagalea
• Depresioa
• Ahultasuna
• Beldurra
• Suminkortasuna

Diagnostikoa

Orokorrean honetan datza:

• Sintomen behaketa.
• Historia klinikoa, gehienetan familia eta lagunen laguntzarekin batera.
• Azterketa medikua; mediku orokorrak, adiktologoak edota larrialdietako mediku batek egina.
• Kasu batzuetan, toxikologia azterketa egiteko beharra dago. Azterketa hauek, gernu azterketak edo odol azterketak dira.