Ñ: berrikuspenen arteko aldeak
t robota Erantsia: hu:Ñ |
t robota Erantsia: nah:Ñ |
||
34. lerroa: | 34. lerroa: | ||
[[ko:Ñ]] |
[[ko:Ñ]] |
||
[[la:Ñ]] |
[[la:Ñ]] |
||
[[nah:Ñ]] |
|||
[[nl:Ñ]] |
[[nl:Ñ]] |
||
[[no:Ñ]] |
[[no:Ñ]] |
15:13, 22 apirila 2008ko berrikusketa
Ñ edo eñe latindar alfabeto modernoko letra da, euskal alfabetoko 16. letra.
Euskarak [ɲ] hotsa ahoskatzeko erabiltzen du, batez ere Iparraldeko tradizioko hitzetan (ad: andereño, irriño, etab). Eskualde gehienetan, [ɲ] hotsa [n] hotsa bustitzetik dator, i aurrean duenean. Horrela, baina euskalki batzuetan [baina] eta beste batzuetan [baɲa] ahozkatzen da. Hitz hauek in mantendu dute.
Ñ beste hainbat hizkuntzetan erabiltzen da: aragoiera, asturiera, aimara, bretoiera, galiziera, gaztelania, guarania, kitxua, tagalog eta tatar hizkuntzetan. Ia hizkuntza guzti hauek, gaztelaniaren eragina handia izan dute ortografia finkatzerako orduan.
Sorrera
Ñ letraren sorrera nn letra bikoitzeko sinplifikazioan datza. Erdi Aroko monasterioetako kopistek, lana aurrezteko, n txiki bat ipintzen zutean n arruntaren gainean. Gaineko n txiki hori tilet ( ~ ) bihurtu zen. Portugaleran gauza bera gertatu zen bokal sudurkariekin, jatorrian n baitzuten ondoan. Horrela, pan hitza pão bihurtu zen.
Gaztelaniaz, nn hori bustitzen joan zen [ɲ] hotsa eman arte. Horrela latineko annus gaztelaniako año bihurtu zen. Gero, gaztelaniatik beste hizkuntzetara igaro zen.