Kanji: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Aldaketa kosmetikoak
t Autoritate kontrola jartzea
111. lerroa: 111. lerroa:
{{Erreferentzia zerrenda}}
{{Erreferentzia zerrenda}}


== Kanpo estekak ==
{{Commons|Kanji}}
{{autoritate kontrola}}


[[Kategoria:Japonieraren idazketa sistemak]]
[[Kategoria:Japonieraren idazketa sistemak]]

11:25, 28 azaroa 2019ko berrikusketa

Orri honetako testu zati batzuk japoniar idazkerarekin idatzita daude.
Euskarri eleaniztun egokirik gabe, galdera
ikurrak ikusiko dituzu kanji edo kana karaktereen ordez.

Kanji (japonieraz: 漢字, "Han karaktereak" esan nahi duena) egungo japoniera idazteko erabiltzen diren karaktere txinatarrak dira, hiraganaz (ひらがな, 平仮名), katakanaz (カタカナ, 片仮名), zenbaki arabiarrez eta latindar alfabetoaz gain (Rōmaji izenaz ezaguna). Horiekin batera, Matematikako eta Fisikako nazioarteko zenbait sinbolotarako, greziar alfabetoa ere erabiltzen da.

Japonieraren finkatze prozesuan, alfabeto silabikoa garatzeaz gain, txinatar ideogramak hartu zituzten: horrela, japoniera idazteko hiru sistema nagusienetariko bat bilakatu zen, hiragana eta katakanarekin batera. Kanjiak kontzeptuak adierazteko erabiltzen dituzte[1]: bakoitzak bere esanahia du eta hitzaren erroa da. Hari lotuta, hitz-elkarketak, eratorpenak, aditzen konjugazioa-eta egiten dira, kana biak (batez ere hiragana) metatuz[2]. Gisa horretan, japonierak bere idazkera-sistema sortu zuen. Prozesua III. mende inguru hasi zen. Japonian eta Taiwanen badaude 1960ko hamarkadan Iraultza Kulturalaren ondorioz Txinako Herri Errepublikan jadanik erabiltzen ez diren ikurrak[1][3].

Adibideak

Hona hemen adibide batzuk[4]: irakurketa bereziak parentesi artean doaz.

Kanjia Euskaraz Go-on Kan-on Tō-on Kan'yō-on
argia myō mei (min)
joan gyō

(an)
muturra goku kyoku
perla shu shu ju (zu)
gradua do (to)
garraioa (shu) (shu) yu
maskulinoa
hartza
umea shi shi su
garbia shō sei (shin)
hiriburua kyō kei (kin)
soldadua hyō hei
indartsua kyō

Erreferentziak

  1. a b DeFrancis, John, "The Chinese Language. Facts and Fantasy", University of Hawaii Press, Honolulu, 1990, passim. ISBN 0-8248-1068-6.
  2. Hadamitzky, W., and Spahn, M., (1981) Kanji and Kana, Boston: Tuttle
  3. Unger, J. Marshall (1996). "Literacy and Script Reform in Occupation Japan: Reading Between the Lines". ISBN 0-19-510166-9
  4. Morohashi Tetsuji, 大漢和辞典/Daikanwajiten 1984-1986. Tokio: Taishukan

Kanpo estekak