Bizi estralurtar: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
No edit summary
47. lerroa: 47. lerroa:
[[uz:O`zga sayyoralik tamaddunlar]]
[[uz:O`zga sayyoralik tamaddunlar]]
[[zh:外星生命]]
[[zh:外星生命]]
==kanpo loturak=[http://www.argia.com/argia-astekaria/2139/ez-dugu-bakarrik-egon-nahi bizi estralurtarrai buruzko ereportajea ARGIA aldizkarian]
==kanpo loturak==[http://www.argia.com/argia-astekaria/2139/ez-dugu-bakarrik-egon-nahi bizi estralurtarrai buruzko ereportajea ARGIA aldizkarian]

11:37, 31 maiatza 2008ko berrikusketa

Izaki estralurtar baten irudi tipikoa.

Bizitza estralurtarra Lurra planetatik kanpo sortutako bizitza da. Hipotesi hutsa baino ez da, zientzilariek ez baitute horren zantzurik aurkitu.

Baldin eta bizitza estralurtarra badago, zientzialariek uste dute unibertsoko hainbat toki ezberdinetan sortu zela, elkarren eraginik gabe. Panspermia teoriak, berriz, dio toki batean sor litekeela eta hortik beste planeta bizigarri batzuetara hedatu ahalko litzatekeela. Dena den, bi teoria horiek ez dute elkar baztertzen. Bizitza estralurtarraren ikerketa eta teorizazioa astrobiologia, exobiologia edo xenobiologia deitzen da.

Bizitza estralurtarra garatu ahalko luketen toki iradokiak ondoko hauek izan dira: Martitz, Jupiterren eta Saturnoren sateliteak (Europa, Enceladus edo Titan), eta, azkenaldian, Gliese 581 c, zein eguzki sistematik kanpoan bere izarraren eremu bizigarrian dagoen planeta ezagun bakarra den. Gainera, iragarri da ur likidoa izatekoa dela.

Bizitza estralurtarraren formaren gaineko espekulazioak bakteria mailatik izaki adimentsuetara joaten dira. Izan ere, zientzia-fikzioaren garapenarekin batera, lagun frankok adierazten dute UFOak, gailu hegalari identifikatugabeak, edo izaki estralurtarrak berak ikusi dituztela. Kultara popularrean (telebistan, zineman, komikietan, literaturan...) estralurtarraren irudia oso zabalduta dago.

Bizia dagoela (edo egon zela) uste diren planetak

==kanpo loturak==bizi estralurtarrai buruzko ereportajea ARGIA aldizkarian