Objektibo (argazkilaritza): berrikuspenen arteko aldeak
Hasiera |
Fokuratzea |
||
| 90. lerroa: | 90. lerroa: | ||
|} |
|} |
||
=== |
=== Fokuratze sistema === |
||
Enfokatze sistema bada [[Argazki|argazkian]] eragina izanen duten elementu garrantzitsuenetako bat. Fokuratzen dugunean, [[Irudi|irudiko]] elementu jakin bat edo elementu multzo bat gailentzen dira, argitasun gehiago emanez aipatutako elementuei. Objektiboa da fokuratze lanak egiten dituen kameraren zatia, fokuratze mekanismoa sinplea da: objektiboaren barruan dauden zenbait [[Leiar|lente]] mugitzea. Sistema hau aldatu eta hobetu da urteen poderioz, fokuratze sistemak bereizten ahal direlarik gaur egun. <ref name=":3">{{Erreferentzia|izenburua=El Sistema de Enfoque {{!}} t o d o – f o t o g r a f i a|hizkuntza=es|url=https://todo-fotografia.com/tecnica/el-sistema-de-enfoque/|sartze-data=2020-04-13}}</ref> |
|||
Fokatzea objektiboaren araberakoa izanen da. Garrantzitsua da ezaugarri hau batez ere mugimendu aunitzeko ingurunean argazkiak atera nahi badira. Objektibo batzuetan fokatze automatikoaren eta eskuzko fokatzearen artean aukeratu daiteke <ref name=":0" />. Eskuz fokatzeko gomendio batzuk: zoom egin plano osoa enfokatzeko, grabatu baino lehen lehenengo gauza enfokatzea, focus asist eta push auto. |
|||
[[Fitxategi:Canon EF 100mm f2.8L Macro IS USM switches horizontal.jpg|thumb|421x421px|Canon EF 100mm - Fokuratze automatiko eta eskuzkoaren artean aukeratu daiteke (AF/MF)]] |
|||
==== Eskuz enfokatzea <ref>{{Erreferentzia|izenburua=¿Enfoque manual o automático? - Tipos de enfoque {{!}} DA Fotografia|hizkuntza=es|url=https://diproart.cl/index.php/2018/04/12/enfoque-manual-o-automatico-tipos-de-enfoque/|sartze-data=2020-04-13}}</ref> ==== |
|||
Objektiboek badute eraztun moduko elementu bat, eta hori biratuz gero, barneko kristalak mugitzen dira, horrela, foku-planoan [[Irudi|irudia]] argia izanen den distantzia aldatuko da. |
|||
Zenbait [[Kamera|kameretan]], fokatze sistema hau laguntzeko gehigarriak txertatu dira. Eraztuna mugitzen den heinean agertzen diren puntu edo [[Ingerada|ingeradak]] nabarmentzea adibidez, edo ''zoom'' digitala ahalbidetzea, horrela [[Argazkigintza|argazkilariak]] fokuratze zehatzago bat egiteko aukera du. |
|||
==== Fokuratze automatikoa <ref name=":3" /> ==== |
|||
Enfokatze automatikoko sistemetan, [[Kamera|kamerak]] eta objektiboak aldi berean egiten dute lan, [[Irudi|irudia]] automatikoki fokuratzeko. Tankera honetako sistema desberdinak dauden arren, ezagunenak fase detekzioa eta kontraste detekzioa dira, baita, aurpegien hautemate sistema ere. Azken hori [[kamera]] konpaktuetan txertatzen dute. |
|||
===== Fase detekzio sistema ===== |
|||
Sistema mota honen oinarria da fokuratze lanetarako sentsore bat ahalbidetzea. Reflex delako kameretan, fase detekzioko sistemek fokuratze puntu desberdinak eskaintzen dituzte, horrela, [[Argazkigintza|argazkilariak]] fokuratu nahi duen zatia errazago aukeratu dezake. |
|||
===== Kontraste detekzio sistema ===== |
|||
Kontraste detekzio sisteman, [[Irudi|irudia]] fokuratuta badago [[Kontraste (argipena)|kontrastea]] handiagoa dela da oinarria. Objektiboa fokuratzen saiatzen denean, [[Kamera|kamerako]] prozesadoreak sentsorera iristen diren [[Irudi|irudien]] kontrastea aztertzen du, enfokatze puntu zuzena aukeratuz. Azpimarragarria da ordea, aurreko sistema baino motelagoa dela. |
|||
===== Aurpegi hautemate sistema ===== |
|||
Sistema honen funtzionamendua sinplea da, fokuratzerakoan [[Aurpegi|aurpegiak]] bilatzen ditu, eta aurkituz gero, horiek ditu enfokatzen. |
|||
== Motak == |
== Motak == |
||
13:24, 13 apirila 2020ko berrikusketa
Objektiboa argazki kameren edo bideo kameren zati bat da, lente konbergente eta dibergentez osatutakoa. Argia sentsorera bidaltzen duen elementuen multzoa da, non irudia sortzen den. Lente ganbil bat edo bi izaten ditu, zeinak zeharkatzen dituen argi izpiak proiektatzen dituen, fokua izeneko puntu batean. Enfokatzen dugunean, fokuak eta sentsoreak bat egitea ahalbidetzen dugu, irudi argia lortuz. Foku-distantzia eta fokatzea doitzen ditugu aparailu honekin. [1]
Objektibo baten prezioa zenbait faktoreren menpe dago, lente kopurua, eginda dagoen materiala edo egonkortasun gaitasuna esaterako. [2]
Historia[3]
XVII. mendean kokatutako kamera ilunaren zuloa hartzen da historiako lehenbiziko objektibotzat. 1812an, William Hyde Wollanstonek menisko sinpleko lehenbiziko objektiboa diseinatu zuen, kalitate handiagoko irudia ahalbidetzen zuen lente konbergente bat zen.
Charles-Louis Chevalierrek doblete akromatikoa diseinatu zuen, zeina Daguerrek bere lehenbiziko daguerrotipoetan erabiliko zuen aurrerago. Objektibo sinple horiek Grubb eta Goerz-ek adibidez findu zituzten arren, nahiko mugatuta zegoen, sentsibilitate eta argitasun eskasagatik. József Miksa Petzval izan zen lehenbiziko aldaketa egin zuena, objektiboaren irekiera handituz. John Frederick Goddard izan zen hurrengo hobekuntzaren egilea, esposizio denbora gutxitu zuelarik. Poliki-poliki errakuntza guztiak finduz joan ziren, Bigarren Mundu Gerraren ostean adibidez, F.G. Black-ek zoom “modernoa” aurkeztu zuen.
Fokatze automatikoa eta egonkortze automatikoa ere asmakuntza garrantzitsuak izan ziren, XX. mende bukaerako asmakuntza apartenak.
Ezaugarriak
Argazki eta bideoetan eragin dezaketen zenbait ezaugarri ditu objektibo batek:
Foku-distantzia
Argazkia atera nahi diogun elementura gure objektiborekin zenbat hurbilduko garen adierazten du. Lautada bati bere osotasunean argazkia atera nahi badiogu adibidez, foku-distantzia txikia erabiliko dugu; ordea, paisaia horretako elementu jakin bat nahi badugu, zuhaitza bat adibidez, foku-distantzia handia erabiliko dugu. [4]
Milimetrotan neurtzen da distantzia hau, lentearen zentru optikotik puntu fokalera dagoen distantziari egiten baitio dei neurriak. Ikus-angeluarekin harreman zuzena du, eta eragin nabarmena du argazkietan:
Foku-distantzia luzea
Zentru optikotik, puntu fokalera dagoen distantzia handia bada, argazkia atera nahi dugun lokalizazioa ez dugu osotasunean irudikatuko, elementu jakin bati aterako diogu argazkia, ikus-angelua txikiagoa baita. Irudikatu nahi dugun elementua bere ingurunetik isolatuko dugu gainera, arreta guztia elementu jakin horrek izanik. Efektu hau objektibo mota jakin batzuekin lortzen da, teleobjektiboekin hain zuzen ere.
Foku-distantzia motza
Distantzia txikia bada, lokalizazio bat bere osotasunean irudikatu daiteke argazkian, ikus-angelua handiagoa izanik horrela. Ez da elementu jakin bat gailentzen, eremu sakontasun handiagoa lortzen da. Objektibo angeluarrekin lortzen dira gisa honetako argazkiak.
Ikus-angelua [4]
Elementu honek adierazten du gure irudian eszenako zenbat agertuko den. Bi faktorek baldintzatzen dute ezaugarri hau, foku-distantziak eta kameraren sentsoreak. Ikus-angelua kamera bakoitzarekin aldatzen da, izan ere, sentsore konpletoa dute batzuk (full frame) baina bertzeek ordea, tamaina desberdineko sentsoreak dituzte. Horregatik, ikus-angeluaz orokorrean aritu beharrean, foku-distantziari heltzen zaio, objektibo guztietan mantentzen den distantzia delako -zentru optikotik, puntu fokalera-.
Diafragmaren irekiera
Kamerara sartzen den argi kopurua erregulatzen du elementu honek, gizakiaren begiko irisak bezala[5], diafragmaren irekiera propio bat du objektibo mota bakoitzak.
F zenbakien bidez adierazten da, foku-distantziaren eta diafragmaren irekieraren diametroaren arteko harremana delarik. Gero eta txikiagoa izan f zenbakia, irekiera handiagoa izanen da, argi gehiago igarotzen utziz [6]. Irekiera hau automatikoki edo eskuz doitu daiteke.
Objektibo bakoitzak diafragmaren irekiera maximo bat du: objektiboaren foku-distantzia finkoa bada, irekiera ere finkoa da; ordea, zoom objektiboetan, irekiera maximoa foku-distantziaren arabera aldatu daiteke, edo finkoa izan daiteke. [5]
Irudiaren egonkortasuna [7]
Argazkiak mugituak ez ateratzea ahalbidetzen duen tresna da, objektiboan txertatuta egon daiteke edo kameran bertan.
Objektiboan
| Abantailak | Desabantailak |
|---|---|
| Objektiboan bertan dagoen egonkortzailea, objektibo
horrentzat konkretuki dago diseinatuta. |
Kalitate optikoa orokorrean eskasagoa da. |
| Tradizionalki egokiagoa kontsideratu izan da
egonkorgailua objektiboan bertan txertatuta egotea. Izan ere, egonkortze sistemaren lentea zentro optikoan kokatu daiteke, eta mugimendu txikiak beharko ditu soilik dardarak zuzentzeko; sentsorearen planoan, ordea, mugimendu handiagoak beharko ziren. |
Egonkortze sistema duten objektiboak
garestiagoak izan ohi dira bertzeak baino. |
Kameran
| Abantailak | Desabantailak |
|---|---|
| Edozein objektiborekin erabili daiteke, ez da egonkortze
sistema duten objektiborik erostea. Kamera analogiko zaharren objektiboekin eta guzti erabili daiteke. |
Objektiboaren foku-distantzia handitzean,
egonkortze sistemak eraginkortasuna galtzen du. |
| Ardatz gehiago egonkortzen ahal dira. | Reflex tankerako kameretan adibidez,
argitasunak fokatze sisteman eragina izan dezake. Fokatze sentsoreetara iristen den irudia ez baitago egonkortuta. |
| Bi sistemak bateratzen ahal dituzte. Panasonic edo
Olympus kamera batzuekin kamerako eta objektiboko egonkortze sistema erabili daitezke aldi berean. |
Bideoak filmatzerakoan, sentsoreak
distortsio txikiak eragin ditzake. |
Fokuratze sistema
Enfokatze sistema bada argazkian eragina izanen duten elementu garrantzitsuenetako bat. Fokuratzen dugunean, irudiko elementu jakin bat edo elementu multzo bat gailentzen dira, argitasun gehiago emanez aipatutako elementuei. Objektiboa da fokuratze lanak egiten dituen kameraren zatia, fokuratze mekanismoa sinplea da: objektiboaren barruan dauden zenbait lente mugitzea. Sistema hau aldatu eta hobetu da urteen poderioz, fokuratze sistemak bereizten ahal direlarik gaur egun. [8]
Eskuz enfokatzea [9]
Objektiboek badute eraztun moduko elementu bat, eta hori biratuz gero, barneko kristalak mugitzen dira, horrela, foku-planoan irudia argia izanen den distantzia aldatuko da.
Zenbait kameretan, fokatze sistema hau laguntzeko gehigarriak txertatu dira. Eraztuna mugitzen den heinean agertzen diren puntu edo ingeradak nabarmentzea adibidez, edo zoom digitala ahalbidetzea, horrela argazkilariak fokuratze zehatzago bat egiteko aukera du.
Fokuratze automatikoa [8]
Enfokatze automatikoko sistemetan, kamerak eta objektiboak aldi berean egiten dute lan, irudia automatikoki fokuratzeko. Tankera honetako sistema desberdinak dauden arren, ezagunenak fase detekzioa eta kontraste detekzioa dira, baita, aurpegien hautemate sistema ere. Azken hori kamera konpaktuetan txertatzen dute.
Fase detekzio sistema
Sistema mota honen oinarria da fokuratze lanetarako sentsore bat ahalbidetzea. Reflex delako kameretan, fase detekzioko sistemek fokuratze puntu desberdinak eskaintzen dituzte, horrela, argazkilariak fokuratu nahi duen zatia errazago aukeratu dezake.
Kontraste detekzio sistema
Kontraste detekzio sisteman, irudia fokuratuta badago kontrastea handiagoa dela da oinarria. Objektiboa fokuratzen saiatzen denean, kamerako prozesadoreak sentsorera iristen diren irudien kontrastea aztertzen du, enfokatze puntu zuzena aukeratuz. Azpimarragarria da ordea, aurreko sistema baino motelagoa dela.
Aurpegi hautemate sistema
Sistema honen funtzionamendua sinplea da, fokuratzerakoan aurpegiak bilatzen ditu, eta aurkituz gero, horiek ditu enfokatzen.
Motak
- Objektibo normala edo arrunta: giza begiradaren estaldura duen objetiboa da, ikus-angelu naturalekoa, distortsiorik gabekoa. Erabilera arrunta du. Foku-distantzia 35-65mm eta 25-50º-ko ikus-angelua.
- Angeluhandia: estaldura handia du, baina distortsioak sor ditzake. Espazio txikietan plano orokorrak filmatzeko baliagarria da oso, perspektiba handitzen baitu. Objetibo honen bitartez, objektuen arteko distantzia handiagoa dela dirudi. 17-35mm-ko foku-distantzia du eta 60-180º-ko ikus-angelua. Super angeluhandiak, 24mm (83º), 20mm (94º) eta 17mm (104º).
- Arrain begia (angeluhandi muturrekoa): efektu konkretuak lortzeko soilik erabiltzen da. 180-360º-ko angeluak ditu, eta 6-16mm bitarteko foku-distantzia.
- Teleobjektiboa: ez du inolako distortsiorik sortzen, eta perspektiba txikitzen du. Zerbait zehatza lortu nahi denean erabiltzen da, efektu dramatikoa lortzeko adibidez. Hurbildu nahi ez denean edo hurbiltzeko denborarik ez dagoenean ere erabiltzen da. 25º-ko ikus-angelua du eta 65-600mm bitarteko foku-distantzia.
- Macro objektiboa: oso gertu dauden objektuak fokatzen ditu (natura).
- Zoom objektiboa: foku-distantzia aldakorra duten objektiboak dira gisa honetakoak, erabilera anitza izan dezake. 28-210mm-ko foku-distantzia du.
Erreferentziak
- ↑ (Gaztelaniaz) El objetivo | Curso de fotografía digital TheWebfoto. (Noiz kontsultatua: 2020-04-13).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Todo lo que Necesitas Saber Sobre Objetivos en Fotografía» dzoom (Noiz kontsultatua: 2020-04-13).
- ↑ (Gaztelaniaz) imagen, Publicado por 1. HISTORIA DE LA FOTOGRAFIA. (Noiz kontsultatua: 2020-04-12).
- ↑ a b (Gaztelaniaz) «La Distancia Focal Explicada con Ejemplos» dzoom (Noiz kontsultatua: 2020-04-13).
- ↑ a b (Gaztelaniaz) Apertura de diafragma | Curso de fotografía digital TheWebfoto. (Noiz kontsultatua: 2020-04-13).
- ↑ (Gaztelaniaz) elsoler17. (2014-02-22). «Elementos de un Objetivo» DAVID SOLER (Noiz kontsultatua: 2020-04-12).
- ↑ (Gaztelaniaz) Perera, Felipe Fernández. (2016-05-18). «Qué es el estabilizador óptico de imagen y cómo funciona» Qué cámara reflex comprar (Noiz kontsultatua: 2020-04-13).
- ↑ a b (Gaztelaniaz) El Sistema de Enfoque | t o d o – f o t o g r a f i a. (Noiz kontsultatua: 2020-04-13).
- ↑ (Gaztelaniaz) ¿Enfoque manual o automático? - Tipos de enfoque | DA Fotografia. (Noiz kontsultatua: 2020-04-13).