Kernavė: berrikuspenen arteko aldeak
No edit summary |
|||
| 6. lerroa: | 6. lerroa: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Kernavėk [[paleolitoa]]tik ezagutu zuen gizakiaren presentzia. Aztarnak [[ |
Kernavėk [[paleolitoa]]tik ezagutu zuen gizakiaren presentzia. Aztarnak [[mesolito]]an eta [[neolitoa]]n handitu eta zabaldu ziren. Hiriaren lehenengo aipamena [[1279]]an jaso zen; urte horretan [[Ordena Teutonikoa]]ren zaldunek hiria setiatu zuten. 1390an zaldunek hiria eta Pajauta haraneko eraikinak erre egin zituzten, gaztelua barne. Ondoren, hiria hutsik gelditu zen eta biztanleak muinoaren aldean kokatu ziren. |
||
Utzi ondoren, ibaiaren lokatzek erorkinak estali zituzten, [[zohikatz]] hezea sortuz. Material horiek oso egokiak izan ziren aztarnak ondo gordetzeko. Horri esker, gaur egun, Kernavé benetako altxor arkeologikoa da, ezkutatutako benetako altxorra. Espezialista batzuen hitzetan Kernavé «Lituaniako Troya» da. |
Utzi ondoren, ibaiaren lokatzek erorkinak estali zituzten, [[zohikatz]] hezea sortuz. Material horiek oso egokiak izan ziren aztarnak ondo gordetzeko. Horri esker, gaur egun, Kernavé benetako altxor arkeologikoa da, ezkutatutako benetako altxorra. Espezialista batzuen hitzetan Kernavé «Lituaniako Troya» da. |
||
22:51, 7 ekaina 2020ko berrikusketa
| Kernavė | |
|---|---|
| Kernavė | |
 UNESCOren gizateriaren ondarea | |
 | |
| Kokapena | |
| Estatu burujabe |  Lituania |
| District municipality of Lithuania | Širvintos District Municipality |
| Koordenatuak | 54°53′N 24°51′E / 54.88°N 24.85°E |
 | |
| Gizateriaren ondarea | |
| Irizpidea | (iii) eta (iv) |
| Erreferentzia | 1137 |
| Eskualdea[I] | Europa eta Ipar Amerika |
| Izen-ematea | 2004 (XXVIII. bilkura) |
| Webgune ofiziala | |
| |
Kernavé Lituaniako Dukerri Handiaren hiriburua izan zen, gaur herri turistikoa, aztarnategi arkeologikoa eta Gizateriaren Ondarea 2004tik izendatuta da. Hiriburua izan zena gaur herria da, 318 biztanlekin 1999an. [1]
Kokapena
Kernavė se encuentra cerca del meandro del Neris ibaiaren meandrotik eta Pajauta haranatik gertu dago, "piliakalnis" izeneko muino historiko batzuetatik gertu. Kernavė Neris ibaiaren eskuin aldean dago, Vilnatik 37 kilometrotara. Hiriaren hegoaldeko aldea parke natural batekin egiten du muga.
Historia
Kernavėk paleolitoatik ezagutu zuen gizakiaren presentzia. Aztarnak mesolitoan eta neolitoan handitu eta zabaldu ziren. Hiriaren lehenengo aipamena 1279an jaso zen; urte horretan Ordena Teutonikoaren zaldunek hiria setiatu zuten. 1390an zaldunek hiria eta Pajauta haraneko eraikinak erre egin zituzten, gaztelua barne. Ondoren, hiria hutsik gelditu zen eta biztanleak muinoaren aldean kokatu ziren.
Utzi ondoren, ibaiaren lokatzek erorkinak estali zituzten, zohikatz hezea sortuz. Material horiek oso egokiak izan ziren aztarnak ondo gordetzeko. Horri esker, gaur egun, Kernavé benetako altxor arkeologikoa da, ezkutatutako benetako altxorra. Espezialista batzuen hitzetan Kernavé «Lituaniako Troya» da.
XIX. mendean idazle erromantiko batek, Feliks Bernatowicz, Pojata, córka Lizdejki («Pajauta, la Lizdeikaren alaba», Varsovia, 1826) eleberria idatzi zuen eta horrekin desagertutako hiria modan jarri zuen. Tyszkiewicz anaiek muinoaren gotorlekuak aztertu zituzten eta, ondoren, Władysław Syrokomla-k (1859) indusketekin jarraitu zuen. Bigarren Mundu Gerra ondoren, lanak 1979an hasi ziren berriro ere, orduan Vilnako Unibertsitatearen eskutik. 1980-1983 urtetan Historiako Institutu Lituaniarrak lanekin jarraitu zuen. 2003an gobernuak ingurua Kernavéko Kultura Erreserba Nazionala izendatu zuen. 2004an Unescok Gizateriaren Ondarea izendatu zuen.
Iruditegia
-
Neris ibaia. -
-
Zurezko kapera. -
Zurezko eraikinak. -
Eliza.
.jpg)
.jpg)
Erreferentziak
Kanpo estekak
- (Lituanieraz):Errserba kultural nazionalaren webgunea.
