Os Pinos: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nabigazio historia interaktiboa
← Aurreko ezberdintasunaHurrengo ezberdintasuna →
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
IkusizkoaWikitestua
t robota Erantsia {{lan infotaula}}
No edit summary
1. lerroa: 1. lerroa:
{{lan infotaula}}
{{lan infotaula}}
'''''Os Pinos''''' ([[euskara]]z ''Pinuak'') [[Galizia]]ko [[ereserki]]a da. [[1984]]ko [[ekainaren 23]]ko "Galiziako ikurren legea"ri esker ofizial bihurtu zen.
'''''Os Pinos''''' ([[euskara]]z ''Pinuak'') [[Galizia]]ko [[ereserki]]a da. [[1984]]ko [[ekainaren 23]]ko "Galiziako ikurren legea"ri esker ofizial bihurtu zen.<ref name="academia">[https://academia.gal/RAGBibVir/GetWorkById.do?id=Qudopi%20%201 Queixumes dos pinos] Eduardo Pondal. Fondos da Real Academia Galega, ed.</ref><ref name="jacome">Jácome, Benito Varela (1960). La métrica de Pandal. Publicación de Cuadernos de Estudios Gallegos, fascículo XV.</ref><ref>[https://academia.gal/imaxin-boletins-web/paxinas.do?id=2783&d-447263-p=20 Origen y sentido del himno gallego] Boletín nº 356 - (Ricón Virulegio, Amado.)</ref><ref name="letra">[http://www.himnogallego.com/espanol.htm Himno Gallego]</ref>


== Musika ==
== Musika ==
Pascual Veiga konpositoreak moldatu zuen [[1890]]ean.
Pascual Veiga konpositoreak moldatu zuen [[1890]]ean.<ref name="jacome"/>


== Hitzak ==
== Hitzak ==
Eduardo Pondal poetak [[1890]]ean idatzi zituen. Gero, [[1935]]ean ''Queixumes dos Pinos'' ([[euskara]]z ''Pinuen berbaroak'') liburuan argitaratu zuen. [[1984]]ko legean hitzak eguneratuak izan ziren.
Eduardo Pondal poetak [[1890]]ean idatzi zituen. Gero, [[1935]]ean ''Queixumes dos Pinos'' ([[euskara]]z ''Pinuen berbaroak'') liburuan argitaratu zuen. [[1984]]ko legean hitzak eguneratuak izan ziren.<ref name="academia"/><ref name="jacome"/>


{|class="wikitable" style="text-align:center;"
{|border="3" cellpadding="4" cellspacing="0" style="margin: 1em 1em 1em 0; background: #f9f9f9; border: 1px #aaa solid; border-collapse: collapse;"
|-
|-
|bgcolor="#FFFFFF"|<div style="display:inline;color:#00B0E0;text-align:center">'''Galizieraz<br><small>(hitz ofizialak)</small>'''</div>
! [[Galiziera]]z (hitz ofizialak)
|bgcolor="#00B0E0"|<div style="display:inline;color:#FFFFFF;text-align:center">'''Galizieraz<br><small>(1890eko jatorrizko hitzak)</small>'''</div>
! [[Galiziera]]z<br />([[1890]]eko jatorrizko hitzak)
|bgcolor="#FFFFFF"|<div style="display:inline;color:#00B0E0;text-align:center">'''Euskaraz'''</div>
! [[Euskara]]z
|-
|-
|<poem>Que din os rumorosos
|
na costa verdecente,
Que din os rumorosos<br />
ó raio transparente
na costa verdecente,<br />
do prácido luar?
ao raio transparente<br />
Que din as altas copas
do prácido luar?<br />
de escuro arume harpado
Que din as altas copas<br />
co seu ben compasado
de escuro arume arpado<br />
monótono fungar?
co seu ben compasado<br />
monótono fungar?<br />


Do teu verdor cinguido<br />
Do teu verdor cinguido
e de benignos astros,<br />
e de benignos astros,
confín dos verdes castros<br />
confín dos verdes castros
e valeroso chan,<br />
e valeroso chan,
non des a esquecemento<br />
non deas a esquecemento
da inxuria o rudo encono;<br />
da inxuria o rudo encono;
esperta do teu sono<br />
desperta do teu sono
fogar de Breogán.<br />
fogar de Breogán.


Os bos e xenerosos<br />
Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden<br />
a nosa voz entenden,
e con arroubo atenden<br />
e con arroubo atenden
o noso ronco son,<br />
o noso rouco son,
mais só os iñorantes<br />
mais só os iñorantes,
e féridos e duros,<br />
e féridos e duros,
imbéciles e escuros<br />
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.<br />
non nos entenden, non.


Os tempos son chegados<br />
Os tempos son chegados
dos bardos das idades<br />
dos bardos das idades
que as vosas vaguedades<br />
que as vosas vaguidades
cumprido fin terán;<br />
cumprido fin terán;
pois, onde quer, xigante<br />
pois onde quer, xigante
a nosa voz pregoa<br />
a nosa voz pregoa
a rendezón da boa<br />
a redenzón da boa
nazón de Breogán.<br />
nazón de Breogán.<ref name="letra"/></poem>
|<poem>Que din os rumorosos
Na costa verdecente,
Ó rayo trasparente,
Do prácido luar…?
Que din as altas copas
D'escuro arume arpado,
Co seu ben compasado,
Monótono fungar…?


Do teu verdor cingido,
|
É de benígnos astros,
Que din os rumorosos <br />
Confin dos verdes castros,
Na costa verdecente,<br />
E valeroso clán,
Ó rayo trasparente, <br />
Non dés a esquecemento,
Do prácido luar...?<br />
Da injuria o rudo encono;
Que din as altas copas<br />
Despérta do teu sono,
D'escuro arume arpado,<br />
Fogar de Breogán.
Co seu ben compasado, <br />
Monótono fungar...?<br />


Os boos e generosos,
Do teu verdor cingido,<br />
A nosa voz entenden;
É de benígnos astros,<br />
E con arroubo atenden,
Confin dos verdes castros,<br />
O noso rouco son;
E valeroso clán,<br />
Mas, sós os ignorantes,
Non dés a esquecemento,<br />
E férridos e duros,
Da injuria o rudo encono;<br />
Imbéciles e escuros
Despérta do teu sono,<br />
No-nos entenden, non.
Fogar de Breogán.<br />


Os tempos son chegados,
Os boos e generosos,<br />
Dos bardos das edades,
A nosa voz entenden;<br />
Q'as vosas vaguedades,
E con arroubo atenden,<br />
Cumprido fin terán;
O noso rouco son;<br />
Pois donde quer gigante,
Mas, sós os ignorantes,<br />
A nosa voz pregóa,
E férridos e duros, <br />
A redenzón da bóa
Imbéciles e escuros<br />
Nazón de Breogán.</poem>
No-nos entenden, non.<br />
|<poem>Zer diote marmartiek,
kostalde berdetsuan
ilargiaren dirdira lasaiaren
izpi gardenaren pean?
Zer diote hosto ilun harpa itxurako
adaburu garaiek
euren ongi pausatutako
burrunba monotonoarekin?


Zeure berdetasun hertsiz
Os tempos son chegados,<br />
argizagi onberekin
Dos bardos das edades,<br />
kastro berdeen
Q'as vosas vaguedades, <br />
eta lur ausartaren zerumuga.
Cumprido fin terán;<br />
Ez ezazu ahaztu
Pois donde quer gigante,<br />
aiher zakarraren iraina;
A nosa voz pregóa,<br />
zure loalditik esnatu
A redenzón da bóa<br />
Breoganen etxea.
Nazón de Breogán.<br />
|
Zer diote marmartiek,<br />
kostalde berdetsuan<br />
ilargiaren dirdira lasaiaren<br />
izpi gardenaren pean?<br />
Zer diote hosto ilun harpa itxurako <br />
adaburu garaiek<br />
euren ongi pausatutako<br />
burrunba monotonoarekin?<br />


Zintzo eta eskuzabalek
Zeure berdetasun hertsiz<br />
gure ahotsa ulertzen dute
argizagi onberekin<br />
eta liluramenduz aintzat hartu
kastro berdeen<br />
gure soinu marranta,
eta lur ausartaren zerumuga.<br />
Baina ezjakinek bakarrik
Ez ezazu ahaztu<br />
eta basati eta gogorrek,
aiher zakarraren iraina;<br />
ergel eta ilunek
zure loalditik esnatu<br />
ez gaituzte ulertzen, ez.
Breoganen etxea.<br />


Aroetako koblakarien
Zintzo eta eskuzabalek<br />
garaiak iritsi dira
gure ahotsa ulertzen dute<br />
zuen hustasunek
eta liluramenduz aintzat hartu<br />
merezitako amaiera izango dute;
gure soinu marranta,<br />
bada, edonon, erraldoi,
Baina ezjakinek bakarrik<br />
geure ahotsak aldarrikatzen baitu
eta basati eta gogorrek,<br />
berriaren luditzea
ergel eta ilunek<br />
Breoganen herrialdea.</poem>
ez gaituzte ulertzen, ez.<br />

Aroetako koblakarien<br />
garaiak iritsi dira<br />
zuen hustasunek<br />
merezitako amaiera izango dute;<br />
bada, edonon, erraldoi,<br />
geure ahotsak aldarrikatzen baitu<br />
berriaren luditzea<br />
Breoganen herrialdea.<br />
|}
|}

== Erreferentziak ==
<references/>


== Kanpo Loturak ==
== Kanpo Loturak ==

12:04, 8 iraila 2020ko berrikusketa

Os Pinos
Jatorria
Ezaugarriak
TonoaSol maior
HitzakEduardo Pondal
Bestelako lanak
MusikagileaPascual Veiga (en) Itzuli
BideoaYouTube

Os Pinos (euskaraz Pinuak) Galiziako ereserkia da. 1984ko ekainaren 23ko "Galiziako ikurren legea"ri esker ofizial bihurtu zen.[1][2][3][4]

Musika

Pascual Veiga konpositoreak moldatu zuen 1890ean.[2]

Hitzak

Eduardo Pondal poetak 1890ean idatzi zituen. Gero, 1935ean Queixumes dos Pinos (euskaraz Pinuen berbaroak) liburuan argitaratu zuen. 1984ko legean hitzak eguneratuak izan ziren.[1][2]

Galizieraz
(hitz ofizialak)
Galizieraz
(1890eko jatorrizko hitzak)
Euskaraz

Que din os rumorosos
na costa verdecente,
ó raio transparente
do prácido luar?
Que din as altas copas
de escuro arume harpado
co seu ben compasado
monótono fungar?

Do teu verdor cinguido
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
non deas a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.

Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden,
e con arroubo atenden
o noso rouco son,
mais só os iñorantes,
e féridos e duros,
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.

Os tempos son chegados
dos bardos das idades
que as vosas vaguidades
cumprido fin terán;
pois onde quer, xigante
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.[4]

Que din os rumorosos
Na costa verdecente,
Ó rayo trasparente,
Do prácido luar…?
Que din as altas copas
D'escuro arume arpado,
Co seu ben compasado,
Monótono fungar…?

Do teu verdor cingido,
É de benígnos astros,
Confin dos verdes castros,
E valeroso clán,
Non dés a esquecemento,
Da injuria o rudo encono;
Despérta do teu sono,
Fogar de Breogán.

Os boos e generosos,
A nosa voz entenden;
E con arroubo atenden,
O noso rouco son;
Mas, sós os ignorantes,
E férridos e duros,
Imbéciles e escuros
No-nos entenden, non.

Os tempos son chegados,
Dos bardos das edades,
Q'as vosas vaguedades,
Cumprido fin terán;
Pois donde quer gigante,
A nosa voz pregóa,
A redenzón da bóa
Nazón de Breogán.

Zer diote marmartiek,
kostalde berdetsuan
ilargiaren dirdira lasaiaren
izpi gardenaren pean?
Zer diote hosto ilun harpa itxurako
adaburu garaiek
euren ongi pausatutako
burrunba monotonoarekin?

Zeure berdetasun hertsiz
argizagi onberekin
kastro berdeen
eta lur ausartaren zerumuga.
Ez ezazu ahaztu
aiher zakarraren iraina;
zure loalditik esnatu
Breoganen etxea.

Zintzo eta eskuzabalek
gure ahotsa ulertzen dute
eta liluramenduz aintzat hartu
gure soinu marranta,
Baina ezjakinek bakarrik
eta basati eta gogorrek,
ergel eta ilunek
ez gaituzte ulertzen, ez.

Aroetako koblakarien
garaiak iritsi dira
zuen hustasunek
merezitako amaiera izango dute;
bada, edonon, erraldoi,
geure ahotsak aldarrikatzen baitu
berriaren luditzea
Breoganen herrialdea.

Erreferentziak

  1. ↑ a b Queixumes dos pinos Eduardo Pondal. Fondos da Real Academia Galega, ed.
  2. ↑ a b c Jácome, Benito Varela (1960). La métrica de Pandal. Publicación de Cuadernos de Estudios Gallegos, fascículo XV.
  3. ↑ Origen y sentido del himno gallego Boletín nº 356 - (Ricón Virulegio, Amado.)
  4. ↑ a b Himno Gallego

Kanpo Loturak

Kanpo estekak


"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Os_Pinos&oldid=8096837"(e)tik eskuratuta