Erredundantzia (literatura): berrikuspenen arteko aldeak
No edit summary |
t Robota: Aldaketa kosmetikoak |
||
| 2. lerroa: | 2. lerroa: | ||
== Etimologia == |
== Etimologia == |
||
Hitza Antzinako latinetik dator, ''redundare'' hitzatik alegia, ''gainezkatzea'' euskaraz. |
Hitza Antzinako latinetik dator, ''redundare'' hitzatik alegia, ''gainezkatzea'' euskaraz. |
||
== Ezaugarriak == |
== Ezaugarriak == |
||
Hauxe da oraingo bertsioa, 17:09, 22 ekaina 2021 data duena
Erredundantzia literaturan asko erabiltzen den hitzezko figura da. Oso prozedura estilistiko zabalaren iturburua da. Errepikapenetan oinarrituta, adierazkortasuna indartzen du iterazioaren bidez. Askotan ideia bera gordetzen du forma ezberdinen itxuraren azpian.[1]
Etimologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hitza Antzinako latinetik dator, redundare hitzatik alegia, gainezkatzea euskaraz.
Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erredundantziaren bidez pleonasmoa, errepikapena, anafora, tautologia, perisologia eta beste figurak sortzen dira. Sintaxi mailako prozedura da, ideia berridazten elkarren ondoan dauden bi perpausetan edo perpaus batean bi zatitan. Pleonasmoa denean perpaus zati bereko bi hitzetan errepikatzen da. Xabier Altzibarrek, Literatura Terminoen Hiztegian, [2] Txomin Agirreren Garoa eleberriaren hasiera aipatu du adibide gisa: "Ura zan gizona, ura!".
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Euskaltzaindia: Literatura terminoen hiztegia. Bilbo: 2008.