José Gálvez Barrenechea: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
«José Gálvez Barrenechea» orriaren itzulpena eginez sortua
 
No edit summary
 
1. lerroa: 1. lerroa:
{{biografia infotaula automatikoa}}
'''José Gálvez Barrenechea''' (* [[Tarma]], [[1885|1885eko]] [[Abuztuaren 7|abuztuaren 7a]] - † [[Lima]], [[1957|1957ko]] [[Otsailaren 8|otsailaren 8a]]), [[Peru|Peruko]] [[Olerkigintza|poeta]], [[Idazle|idazlea]], [[Kazetari|kazetaria]], unibertsitateko irakaslea eta politikaria izan zen. Justizia, Gurtza eta Instrukzio ministroa izan zen (1931); Kanpo Harremanetarako ministroa (1931); Errepublikako lehen presidenteordea (1945-1948); Senatuko presidentea (1956-1957), eta, horrez gain, [[Peruko Logia Handi Konstituzionala|Peruko Logia Handi Konstituzionaleko]] maisu nagusia (1955-1956), arrakasta nabarmena izan zuen beste kargu akademiko eta politikoen artean. Idazle gisa, Peruko hiriburuko paisaiei eta ohiturei buruzko kronika entretenigarri eta informatuengatik nabarmendu zen, eta horrek ''"Limako kronikaria"'' izena eman zion; eta bere poesia dotore, findu eta harmoniatsuagatik, [[Modernismo (argipena)|modernismoan]] mugatuta, 1908an ''"Gazteriaren Poeta"'' izendatu zuten. Bere literatur lanagatik sari ugari jaso zituen.
'''José Gálvez Barrenechea''' (* [[Tarma]], [[1885|1885eko]] [[Abuztuaren 7|abuztuaren 7a]] - † [[Lima]], [[1957|1957ko]] [[Otsailaren 8|otsailaren 8a]]), [[Peru|Peruko]] [[Olerkigintza|poeta]], [[Idazle|idazlea]], [[Kazetari|kazetaria]], unibertsitateko irakaslea eta politikaria izan zen. Justizia, Gurtza eta Instrukzio ministroa izan zen (1931); Kanpo Harremanetarako ministroa (1931); Errepublikako lehen presidenteordea (1945-1948); Senatuko presidentea (1956-1957), eta, horrez gain, [[Peruko Logia Handi Konstituzionala|Peruko Logia Handi Konstituzionaleko]] maisu nagusia (1955-1956), arrakasta nabarmena izan zuen beste kargu akademiko eta politikoen artean. Idazle gisa, Peruko hiriburuko paisaiei eta ohiturei buruzko kronika entretenigarri eta informatuengatik nabarmendu zen, eta horrek ''"Limako kronikaria"'' izena eman zion; eta bere poesia dotore, findu eta harmoniatsuagatik, [[Modernismo (argipena)|modernismoan]] mugatuta, 1908an ''"Gazteriaren Poeta"'' izendatu zuten. Bere literatur lanagatik sari ugari jaso zituen.


29. lerroa: 30. lerroa:
Poeta jaio zeneko mendeurrena gogoratzeko (1985), bere lan osoak argitaratu ziren (Okura Editores, SA ).
Poeta jaio zeneko mendeurrena gogoratzeko (1985), bere lan osoak argitaratu ziren (Okura Editores, SA ).


== Arbasoak ==
== Kanpo estekak ==
{{Ahnentafel superior|Ancestros de José Gálvez Barrenechea}}
{{bizialdia|1885eko|1957ko|Barrenechea, José Gálvez}}
{{Genealogia|1. '''José Gálvez Barrenechea'''|18=18. Agustín José Egúsquiza Mansilla|31=31. Juana de Cossío y Gamero|30=30. Juan de Subirat y Crominals|29=29. Manuela de la Fuente Loayza y Palacio|28=28. Luis Gutiérrez de Otero y Martínez de Ocampo|27=27. María Mónica García de la Plata y Orbaneja|26=26. Camilo José de Morales y Ugalde|25=25. María de la Nieves Dorrego y Salas|24=24. Domingo Barrenechea Churruca|23=23. Ángela de la Canal y de la Peña|22=22. José Maiz Arcas y Malpartida, II marqués de la Real Confianza|21=21.|20=20.|19=19. Apolonia Aristizábal y Pérez-Bermejo|17=17. Josefa de Paz y Montero del Águila|2. Justiniano Gálvez Moreno|16=16. Francisco Pascual González Gálvez|15=15. Mercedes Subirat y Cossío|14=14. [[Antonio Gutiérrez de la Fuente]]|13=13. Carmen Morales Ugalde y García de la Plata|12=12. José Antonio Barrenechea Dorrego|11=11. María del Carmen Maiz de la Canal|10=10. José Moreno de Morsillo|9=9. María Micaela Egúsquiza Aristizabal|8=8. José Manuel Gálvez y Paz|7=7. Amalia Gutiérrez de la Fuente y Subirat|6=6. [[José Antonio Barrenechea y Morales]]|5=5. Ángela Moreno y Maiz|4=4. [[José Gálvez Egúsquiza]]|3. Amalia Barrenechea y Gutiérrez de la Fuente|style=font-size: 90%; line-height: 110%;}}
{{Ahnentafel inferior}}


[[Kategoria:Peruko hargin beltzak]]
[[Kategoria:Peruko hargin beltzak]]

Hauxe da oraingo bertsioa, 21:20, 21 uztaila 2021 data duena

José Gálvez Barrenechea


Peruko Kanpo Harremanetarako ministroa

Bizitza
JaiotzaTarma (en) Itzuli1885eko abuztuaren 7a
Herrialdea Peru
HeriotzaLima1957ko otsailaren 8a (71 urte)
Hezkuntza
HeziketaNational University of San Marcos (en) Itzuli
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpoeta, idazlea, kazetaria, politikaria, abokatua eta diplomazialaria

José Gálvez Barrenechea (* Tarma, 1885eko abuztuaren 7a - † Lima, 1957ko otsailaren 8a), Peruko poeta, idazlea, kazetaria, unibertsitateko irakaslea eta politikaria izan zen. Justizia, Gurtza eta Instrukzio ministroa izan zen (1931); Kanpo Harremanetarako ministroa (1931); Errepublikako lehen presidenteordea (1945-1948); Senatuko presidentea (1956-1957), eta, horrez gain, Peruko Logia Handi Konstituzionaleko maisu nagusia (1955-1956), arrakasta nabarmena izan zuen beste kargu akademiko eta politikoen artean. Idazle gisa, Peruko hiriburuko paisaiei eta ohiturei buruzko kronika entretenigarri eta informatuengatik nabarmendu zen, eta horrek "Limako kronikaria" izena eman zion; eta bere poesia dotore, findu eta harmoniatsuagatik, modernismoan mugatuta, 1908an "Gazteriaren Poeta" izendatu zuten. Bere literatur lanagatik sari ugari jaso zituen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

José Gálvez Barrenechea Tarman jaio zen, Peruko erdialdeko goi mendietako hirian. Justiniano A. Gálvez Moreno eta Amalia Barrenechea y Gutiérrez de la Fuente ingeniariaren semea zen. Aitaren aldetik, José Gálvez Egúsquizaren biloba zen, 1866ko maiatzaren 2ko Borrokako heroia, eta José Gálvez Moreno, 1879-1883ko Ozeano Bareko Gerraren heroia, Amaren aldetik, José Antonio Barrenechea y Morales jurista eta diplomazialariaren biloba eta Antonio Gutiérrez de la Fuente mariskalaren birbiloba, Errepublikako buruzagi gorena 1829an.

1913an, Amparo Ayarza Noriegarekin ezkondu zen, eta harekin hiru seme-alaba izan zituen, horietako bat goiztiarra hil zelarik.

Prosa eta poesia biltzen zituen literatura ekoizpen probetxugarriaren artean, Nuestra pequeña historia, Estampas limeñas, Jardín cerrado, Oda pindárica a Grau eta Canto Jubilar a Lima nabarmentzen dira.

Literatura lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Poesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Bajo la luna (Paris, 1909)
  • Jardín cerrado (Paris, 1912)
  • Canto a España (1924), poema epiko eta ederra. Lehen saria 1909ko Unibertsitateko Lore Jokoetan.
  • A Lima. Jubileu abestia (1935), Limako Espainiar fundazioaren 400. urteurrena omentzeko.

Prosa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Una Lima que se va (1921 eta 1947), garai bateko Limako kronika iradokitzaileak.
  • La boda (1923), nobela laburra.
  • Chismografía nacional (1928)
  • uestra pequeña historia (hiru serie, 1929-1931, 1966an bildu zen liburuki bakarrean Estampas Limañas izenburua zuena).
  • Calles de Lima y meses del año (1943).
  • Cuento de antaño (1955)
  • ODA PINDÁRICA A GRAU

Poeta jaio zeneko mendeurrena gogoratzeko (1985), bere lan osoak argitaratu ziren (Okura Editores, SA ).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]