Erromako zazpi muinoak

Antzinako hiriko zazpi muinoak txikiago batzuekin

Erromako zazpi muinoak, historikoki, Erroma hiriaren bihotza osatu duten muino batzuk dira. Tiber ibaiaren ekialdean kokaturik, multzo geografiko hau, literaturako pasai mordo baten protagonista izan da, eta, herri kulturan, askotan errepikatutako erreferentzia dira.

Antzinako Erromako zazpi muinoak honako hauek dira: Palatino (Collis Palatinus), Kapitolio (Capitolinus), Kirinal (Quirinalis), Zelio (Caelius), Abentino (Collis Aventinus), Eskilino (Esquilinus) eta Biminal (Viminalis), eta oso nabarmen agertzen dira erromatar mitologian, bere erlijioan eta politikan. Tradizionalki, jatorrizko hiria Romulo eta Remok Palatino mendiaren gainean sortu zutela uste da. Beste zazpi muino txikiak, gaur egun, Zermalus, Zispius, Fagutal, Oppius, Palatium, Sukusa eta Belia dira.

Jatorrian eta tradizionalki, zazpi muinoak, finkatze txikiek okapatu zituzten, elkartu eta Erroma izeneko hiri bat osatu zutena. Zazpi muinoetako hiritarrak, taldeak batzen hasi ziren joko erlijioso batzuetan parte hartzen hasi ziren. Erromako hiria, beraz, finkatzeak talde bezala funtzionatzen hasi zirenean sortu zen, banatzen zituzten haran zingiratsuak drainatuz, eta azoka eta foroetan bihurtuz.

Beste muino batzuk

Trastevere delakoan Vatikano (Collis Vaticanus) eta Janikula (Ianikulum) aurkitzen dira. Modu berean, Pinzio mendia (Mons Pincius) ere aurkitzen da, iparraldean.