Dag Hammarskjöld

Wikipedia, Entziklopedia askea
Dag Hammarskjöld

8. seat 17 of the Swedish Academy (en) Itzuli

1954ko abenduaren 20a - 1961eko irailaren 17a
Hjalmar Hammarskjöld - Erik Lindegren (en) Itzuli

2. Nazio Batuen Erakundeko idazkari nagusia

1953ko apirilaren 10a - 1961eko irailaren 18a
Trygve Lie - U Thant
Minister of Foreign Trade (en) Itzuli

1951ko otsailaren 6a - 1953ko apirilaren 8a
← baliorik ez - baliorik ez →
estatu-idazkari

1936 - 1945
Bizitza
JaiotzaJönköping1905eko uztailaren 29a
Herrialdea Suedia
HeriotzaNdola (en) Itzuli1961eko irailaren 18a (56 urte)
Hobiratze lekuaUppsalako hilerri zaharra
Heriotza moduaezezaguna: hegazkin-istripua
Familia
AitaHjalmar Hammarskjöld
AmaAgnes Maria Carolina Almquist
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaQ64438163 Itzuli
Stockholmgo Unibertsitatea
Uppsalako Unibertsitatea
(1923 -
Hizkuntzaksuediera
Irakaslea(k)Hildur Akselsson (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, diplomazialaria, ekonomialaria, poeta, idazlea eta filosofoa
Enplegatzailea(k)Nazio Batuen Erakundea
Ministry of Finance (en) Itzuli
Jasotako sariak
KidetzaSuediar Akademia
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaLuteranismoa
Alderdi politikoahautagai independente

daghammarskjold.se
IMDB: nm0358389 iTunes: 1231425588 Musicbrainz: a82ca9af-fc48-40e0-8601-3339da2d127a Find a Grave: 6074 Edit the value on Wikidata

Dag Hjalmar Agne Carl Hammarskjöld (Jönköping, 1905eko uztailaren 29a - Ndola, Zambia, 1961eko irailaren 18a) suediar politikaria izan zen. Aipagarria da haren egunkaria, Vägmärken (1963, Bideko seinaleak). 1961ean Bakearen Nobel saria eman zioten.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hjalmar Hammarskjöld Suediako lehen ministroaren semea, ekonomia politikoko irakasle izan zen. Estatu-ministroa izan zen 1951tik 1953ra, eta Suediako ordezkari, nazioarteko erakundeetan. NBEko idazkari nagusi hautatu zuten 1953an, eta 1957an, berriro, kargu bererako.

Bere burua bakezaletzat definitu zuen eta noranzko berria eman zion Nazio Batuen Erakundeari. Negoziazioetan beti neutraltasunari eutsi zion eta NBEaren zeregina estatu txikiak potentzia handietatik babestea zela adierazi zuen. Bake-indarraren sorera sustatu zuen; bake-indar horren bidez, NBEk etengabeko bitartekaritza funtzioa izango zuen krisialdi egoeretan.

Agintaldian zehar, Hammarskjöldek hiru krisi larri arintzea lortu zuen: Suezko Krisialdia, 1956an, eta Libanoko eta Laoseko gatazkak. 1960an, Kongoko gerra zibila sortu zenean, Hammarskjöldek NBEren indarrak bidali zituen bertara, eta bitartekaritza lanak egiten saiatu zen. Misio horietako batean ari zela hil zen, hegazkinean zihoala, gaur egungo Zambian lurra jo ondoren.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]