Iñigo Fernández de Velasco

Wikipedia, Entziklopedia askea
Iñigo Fernández de Velasco
Constable of Castile (en) Itzuli


count of Haro (en) Itzuli



Fríasko dukerria

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakÍñigo Fernández de Velasco y Mendoza
Jaiotza1462 (egutegi gregorianoa)
Herrialdea Espainia
HeriotzaMadril1528ko irailaren 17a (egutegi gregorianoa) (65/66 urte)
Familia
AitaPedro Fernández de Velasco
AmaMencía de Mendoza y Figueroa
Ezkontidea(k)María de Tovar (en) Itzuli
Seme-alabak
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakmilitarra
Jasotako sariak
Graduajeneral

Iñigo Fernández de Velasco Mendoza (?, 1462Madril, 1528ko irailaren 17a), IV. Haroko konde, VIII. Gaztelako kondestable, II. Fríasko dukea izan zen. Granadako Erresumako konkistan eta Alpujarrasetan borrokatu zuen. Karlos I.a Espainiakoaren koparia, 1518an Urrezko Ardi-larruaren Ordena izan zuen.

Enperadorea Alemaniara joan zenean, Espainiako gobernadore izendatu zuen Adriano Utrechtekoa kardinala eta Fadrique Enríquez almirantearekin batera. Gaztelako Komunitateen Gerran erregezaleak zuzendu zuen Villalarko guduan. 1521ean, nafar armada menderatu zuen Noaingo guduan eta baita 1523an Hondarribiko setioan ere.

Gipuzkoako kapitain jenerala izan zen eta Frantzisko I.a Frantziakoa borrokatu zuen.

Ezkontza eta seme alabak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Maria Tovar, Berlangako andrea, ezkondu eta zazpi seme-alabak izan zituzten:

  • Pedro Fernández de Velasco Tovar, ondorengoa.
  • María Saenz de Velasco
  • Juan de Tovar, Berlangako markes.
  • Bernardino de Velasco
  • Mencía de Velasco, Oñatiko kondesa.
  • María de Velasco, abadesa.
  • Isabel de Velasco, Eltxeko markesa.