Kimioterapia

Wikipedia, Entziklopedia askea

Kimioterapia hitzak metodo kimikoen bidez egindako tratamendu medikoak orokorrean barne hartzen ditu. Baina praktikan aplikatzen da bereziki minbiziaren aurka erabilitako farmakoekin, "zitotoxikoak" izena hartzen dutenak, Onkologiaren arloan. Bakarrik erabil daiteke edo erradioterapiarekin batera. Albo-ondorioak ohikoak dira, izan ere oso tratamendu agresiboak baitira oro har.

1950ean hasi ziren kimioterapia erabiltzen minbizia tratatzeko.

Sailkapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Eragile alkilanteak.
  • Anti-metabolitoak.
  • Landare alkaloideak eta terpenoideak.
    • Binkaren alkaloideak.
    • Podofylotoxinak.
    • Taxanoak
  • Topoisomerasaren inhibitzaileak.
  • Antibiotiko antitumoralak.
  • Antigorputz monoklonalak.
  • Hormona-terapia.

Albo-ondorioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ohikoenak goragale eta okadak dira, immunoeskasiarekin batera.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]