Komatxoak, halaber aipu-markak, esaldi bat edo haren atal bat mugatzen duten eta binaka doazen puntuazio zeinuak dira: lehena tartea irekitzeko erabiltzen da eta bigarrena, ixteko.

Hainbat itxura dituzte:

« frantsesez »
»alemanez«
»suedieraz (liburuetan)»
‹ frantsesez (niché) ›
›alemanez (niché)‹
“ingelesez (AEBetan)”,
„alemanez“
”suedieraz”
‘ingelesez (Erresuma Batuan)’
‚alemanez (niché)‘
「japonieraz」
"informatikoa" (aipu bikoitza)
'informatikoa' (aipua)
`informatikoa`
<informatikoa>

Europar Batasuneko dokumentuen idazketa kodeak komatxoei buruzko hiru mailok xedatuta dauzka: («…“…‘…’…”…»):

Paperean, «Norbaitek galdetu zuen “Nork oihukatu du ‘Jainko maitea!’?”.» idatzi dute.[aldatu | aldatu iturburu kodea]

beltzez: aipuak dauzkan esaldi nagusia (Paperean [...] idatzi dute.),
letra etzanaz eta beltzez: 1. mailako aipua («Norbaitek [...] galdetu zuen».),
azpimarratua: 2. mailako aipua ("Nork oihukatu du [...]?"), eta
letra biribilaz: 3. mailako aipua ('Jainko maitea!').

Erabilpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Egoerotan erabiltzen dira:

aipuetarako,
gutxi erabilitako hitzak nabarmentzeko, adibidez, atzerriko hizkuntzetako ezohiko hitzak edo atzerriko hitz guztiak; hala ere, letra etzana hobesten da,
bestelako adiera duten hitzak adierazteko: afektibitatea, ironia, adibidez,
balio adierazgarriko hitz edo esamoldeak nabarmentzeko, kasu horretan letra beltza gomendatzen bada ere,
lanen izenburuetarako, eta
inoren hizkera adierazteko, estilo zuzeneko marraz aurkeztea hobesten den arren.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q8043
Multimedia: Quotation marks / Q8043