Likidotasun

Ekonomian, aktiboen likidotasuna aktiboek diru bihurtzeko duten gaitasuna da, salmenta edo bestelako eragiketa baten bitartez eta bere balioa nabarmen galdu gabe. Aktiboa diru zenbat eta aiseago eta azkarrago bihurtu, orduan eta likidoagoa dela esaten da. Dirua bera da aktiborik likidoena, hau da, paper eta txanponak erabateko likidotasuna dute.

Aktibo oso likidoa adibidez, pertsona batek banku batean gordailu bat izatea da non diru hori edozein momentutan ateratzeko aukera duen, kutxazain baten bitartez ere.^[1] Bestalde, ibilgetu higiezin bat saldu behar dela erabakia hartzen denetik, salmentatik dirua lortu arte igaro den denbora luzea bada, aktiboa ez da oso likidoa izango. Salmenta hau diru bihurtzeko prozesua lastertu nahi baldin bada, ibilgetuaren salneurriarekiko baliogutxitzea islatu beharko litzateke.

Orokorrean, aktibo baten errentagarritasuna likidotasunaren kontrakoa izaten da, hortaz, aktibo batek errentagarritasun txikia emango du likido bihurtzeko denbora luzea bada.

Aktibo likido batek hurrengo ezaugarriak ditu: laster saldu daiteke, balioaren diru-galtze txikiarekin, edozein momentuan. Merkatu likido batean beti egongo dira saltzaileak eta erosleak prest.