NK zelula

Wikipedia, Entziklopedia askea
NK zelula
Xehetasunak
Honen parteberezko sistema immunea
Identifikadoreak
MeSHA15.145.229.637.555.567.537 eta A15.382.490.555.567.537 A11.118.637.555.567.537, A15.145.229.637.555.567.537 eta A15.382.490.555.567.537
FMA63147
Terminologia anatomikoa

NK zelulak (ingelesetik, Natural Killers, "Zelula hiltzaileak") immunitate-sistemaren zelulak dira, linfozitoak direnak, baina B eta T linfozitoetatik bereiziak. Izan ere, B eta T linfozitoen aldean ez dituzte antigenoak ezagutzen, haien eginkizuna garrantzitsua izanik erantzun immune inespezifikoan (oroimenik gabekoan, alegia).

Zelula hiltzaile naturalek ez dute fagozitosia egiten, ez dira benetako fagozitoak. Apurtzen dituzten zelulak perforina izeneko substantziak jariatuz lisatzen dituzte. Ez dituzte mikroorganismo patogenoak suntsitzen, baina gai dira birusek infektatutako zelulak eta zelula gaiztoak (tumoralak) akabatzeko. Hori dela eta, minbiziaren prebentzioan funtsezko zeregina betetzen dute, gorputzeko immunozaintzaren elemeturik aipagarrienetakoak izanik.

Interferoiak eta zitokina batzuek NK zelulak aktibatzen dituzte.

Minbizidun zelulak suntsitzeko duten gaitasuna dela eta, NK zelulak ikergai dira minbiziaren aurkako tratamenduan.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]