Nature

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nature
Nature journal logo.svg
LaburduraNature
MotaZientzia informazioa
Fitxa teknikoa
Lehen zenbakia1869ko azaroaren 4a
HizkuntzaIngelesa
Argitaratze lekuaLondon (Ingalaterra)
ArgitaletxeaNature Publishing Group
Gai nagusianatura zientziak eta transdisciplinarity (en) Itzuli
Banaketa
Banatze-eremuaMundua
MaiztasunaAstero
Historia
ErredaktoreakMagdalena Skipper (en) Itzuli eta Philip Campbell
Identifikadoreak
ISSN1476-4687 eta 0028-0836

nature.com
Twitter: nature Edit the value on Wikidata


Lehenengo alearen portada (1869ko azaroaren 4a)

Nature zientzia-aldizkari diziplinartekoa da. Norman Lockyer-ek sortu zuen Londresen, 1869ko azaroaren 4an. 2010ean Journal Citations Report txostenak sailkatu zuen Nature munduko zientzia-aldizkaririk aipatuena, 40.137ko inpaktu-faktorearekin. Horrek egiten du munduko aldizkari akademiko gorenetakoa. Ikerketa originala argitaratzen du, zientzia-esparru askotan. 300.000 bat zientzialari irakurle ditu, eta guztira 600.000 pertsonak irakurtzen dute.

Argitaratzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nature Publishing taldeak argitaratzen du astero Nature aldizkaria, Macmillan Publishers enpresaren mendekoa, eta Hotzbrinck Talde Editorialena (Die Zeit astekariaren jabea). Nature aldizkariak bulegoak dauzka Londres, New York, San Frantzisko, Washington D. C., Tokio, Paris, Munich eta Basingstoke hirietan, eta berriemaileak ditu herrialde insdustrializatu gehienetan. Orobat, argitaletxeak zenbait aldizkari espezializatu kaleratzen ditu Nature izenarekin, hala nola, Nature Neuroscience, Nature Methods, Nature Structural and Molecular Biology.

Eragina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu guztiko zientzialariek irakurtzen dute aldizkaria, bertan artikulu gehienak ikerketa-lan oso teknikoak baitira. Hala ere, kaleratzen ditu editorial eta albiste zientifiko orokor samarrak, artikuluak zientzia-politikaz, liburu tekniko eta zabalkundekoen kritikak eta artikuluak zenbait zientzia-diziplinaren historiaz eta etorkizunaz.

Zientzialari gehienentzat Nature aldizkarian argitaratzea da prestigio marka bat. Aldizkariak atzera botatzen ditu parekoen ebaluaziorako bidaltzen zaizkion artikuluen %95. Zenbait kasutan, hedabide orokorrek aipatzen dituzte Nature aldizkarian kaleratutako zenbait artikulu, gaiaren garrantziagatik.

2007an, Science aldizkariarekin batera, Nature aldizkariak Komunikazioaren eta Humanitateen Asturiasko Printzesa Sariak jaso zuen (garai hartan Asturiasko Printze saria izena zuena), “mende bat baino gehiagoan egin duen lanagatik, Gizateriaren zientzia-lorpenak bultzatzen eta jakinarazten, era horretan zientzia eta bizitza hurbilduz”. Nature aldizkarira bidaltzen diren artikuluak parekoen ebaluazio zorrotza jasaten dute, eta bertan parte hartzen dute nazioarteko adituek, jakintzaren arlo guztietakoak.

Artikulu mugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nature aldizkariak argitaratutako artikulu famatuen artean hauek daude:

  • Partikulen uhin izaera — C. Davisson eta L. H. Germer: The scattering of electrons by a single crystal of nickel. (1927). 119. liburukia. 558–560 orr.
  • Neutroia — J. Chadwick: Possible existence of a neutron. (1932) 129. liburukia. 312. or.
  • Fisio nuklearra — L. Meitner eta O. R. Frisch: Disintegration of uranium by neutrons: a new type of nuclear reaction (1939) 143. liburukia. 239–240 orr.
  • DNAren egitura — J. D. Watson eta F. H. C. Crick: Molecular structure of Nucleic Acids|Molecular structure of Nucleic Acids: A structure for deoxyribose nucleic acid. (1953) 171 liburukia. 737–738 orr.
  • Lehen molekula-proteinaren egitura J. C. Kendrew, G. Bodo, H. M. Dintzis, R. G. Parrish, H. Wyckoff eta D. C. Phillips: A three-dimensional model of the myoglobin molecule obtained by X-ray analysis. (1958) 181 liburukia. 662–666 orr.
  • Plaken tektonika — J. Tuzo Wilson: Did the Atlantic close and then re-open? (1966) 211 liburukia. 676–681 orr.
  • Pulsarrak — Antony Hewish, Jocelyn Bell Burnell, J. D. H. Pilkington, P. F. Scott & R. A. Collins: Observation of a Rapidly Pulsating Radio Source (1968) 217 liburukia. 709–713 orr.
  • Ozono-zuloa — J. C. Farman, B. G. Gardiner eta J. D. Shanklin: Large losses of total ozone in Antarctica reveal seasonal ClOx/NOx interaction (1985) 315 liburukia. 207–210 orr.
  • Lehen ugaztunaren klonatzea (Dolly ardia) — Ian Wilmut|I, A. E. Schnieke, J. McWhir, A. J. Kind eta Keith Campbell: Viable offspring derived from fetal and adult mammalian cells (1997) 385 liburukia. 810–813 orr.
  • Giza genoma — International Human Genome Sequencing Consortium: Initial sequencing and analysis of the human genome (2001) 409. liburukia. 860–921 orr.

Artikulu eztabaidatuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aldizkariak iritzia eskatzen du jasotako artikuluen gainean. Zalantzazko kasuetan, beste zientzialari batzuek modu konfidentzialean errepikatzen dituzte esperimentuak, artikuluak argitaratu aurretik. Horrekin batera, editoreek bahe handia egiten dute, erabakiz artikulua interes orokorrekoa ote den edo goren mailako zientzia-interesekoa. Hala ere, argitaratutako zenbait artikuluk eskandalu handia sortu dute, argi geratu zelako ondorioak faltsuak zirela. Hori gertatu zen uraren memoria eta fusio hotzaren inguruko artikuluekin.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]