Sinizazio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Konfuzioar zeremonia bat, Korean

Sinizazioa (txinera tradizionalez: 漢化; txinera sinplifikatuz: 汉化; pinyinez: hànhuà; euskaraz: «han-izazio») txineraren eta Txinako kulturaren kontzeptuen asimilazio linguistikoa edo asimilazio kulturala da. Hizkuntzalaritzan, terminoa transliterazioari erreferentzia egiteko erabiltzen da berariaz, eta, alderdi horretan, "sinizazioa" erromanizazioarekin paraleloa da.

Testuinguru orokorragoetan, sinizaziotzat "txinatar bihurtzea" edo "han bihurtzea" hartzen da; kontrako prozesua "ez-txinatar" egitea da (desinizazioa). Terminoa gizarte-zientzietan erabiltzen dute, batez ere, identitate txinatarraren barruan dauden ez-han pertsonen (mantxuak, tibetarrak, mongolak edo uigurrak) asimilazio kulturala deskribatzeko.

Zentsu zabalago batean, "sinizazioa" fenomenoa ere aipatzen du, non Txinako inguruko kulturek herrialde honetako kulturak eta hizkuntzak eragina izan duten asimilatu gabe. Hori Koreako, Vietnamgo eta Japoniako historioetan islatzen da.

Integrazio-politika Txinaren nortasuna herritarren artean indartzera zuzenduta dago, balio partekatuak garatzera, herrialdeko herritarra izateagatik harro egotera, Txinako herritarren arteko desberdintasun kulturalak errespetatzera eta onartzera.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Soziologia Artikulu hau soziologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.