Tronboi

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tronboi
labrosones with slides (en) Itzuli
Identifikazioa
Hornbostel-Sachs sailkapena423.22

Tronboia metal-familiako haize-instrumentua. Musika klasikoa eta jazz arloetan asko erabiltzen da.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hobako zati hauek ditu tronboiak:

  • Aho-pieza: Tronboi jotzaileak putz egiteko erabiltzen duen pieza da.
  • Bara: "U" itxurako hodia da eta zazpi posizio izan ditzake, bakoitzarekin hodiaren luzera desberdina finkatuz.
  • Kanpaia: Tronboiaren amaierako pieza da, bertatik ateratzen da soinua.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tronboiak hiru oktaba inguruko hedadura du eta hots sendoa du.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Musikagileek efektu dramatikoa sortzeko erabili izan dute, adibidez Mozartek Don Giovanni operan edo Beethovenek bosgarren sinfonian.

Gaur egun tronboi-mota erabilienak tronboi tenorrak, si bemolean, eta tronboi baxuak, sol eta fa-n, dira. Barrokoan eliz musikan erabiltzen zen, batez ere, baina 1850. urtetik aurrera orkestrako tresna finko bihurtu zen. Gaur egun, musika eta banda militarretan erabiltzeaz gainera, jazzean ere oso erabilia da. Tutu lerrakora duen tronboiaz gainera, pistoiak dituen tronboia ere bada.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Musika Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.