Ultrasoinu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ultrasoinu bidezko irudia edo ekografia. Irudian umetokian dagoen giza fetua ikus daiteke, 12. astean.

Ultrasoinua gizakiak entzun dezakeena baino maiztasun handiagoa duen soinu-uhina da, hau da, 20.000 Hz-etik gorako maiztasuna duen uhina (gizakia 20 Hz - 20 kHz tarteko soinuak entzuteko gai da). Ultrasoinua ez da soinu entzungarriaren desberdina propietate fisikoei dagokionez, diferentzia bakarra gizakiek entzun ezin dezakeela da.

Ekolokalizazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zenbait ugaztunek, hala nola izurdeek eta saguzarrek, radar moduan erabiltzen dute orientaziorako, ekolokalizazio deritzan fenomenoaren bidez.[1]

Erabilerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ultrasoinuek erabilera ugari dituzte.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Gauez koloretan ikusteko gai dira, baina nola? - Zientzia.eus» zientzia.eus (Noiz kontsultatua: 2019-06-13).
  2. Etxaburu Ajarrista, Patxi. (2012). Ondarroako arrantzale giroko berbak (jarraipena). Ondarroako Historia Zaleak, 129 or..
  3. Bachmann, Christine E. Hermeking, H.. (2001). ESWT and ultrasound imaging of the musculoskeletal system. Steinkopff ISBN 3798512523. PMC 490992946. (Noiz kontsultatua: 2019-06-19).
  4. (Gaztelaniaz) oier. Oi, zorioneko dardarak! | Aixebe & Abante Fisioterapia. (Noiz kontsultatua: 2019-06-13).
  5. (Gaztelaniaz) «Ensayos por Ultrasonidos» SCI (Noiz kontsultatua: 2019-06-13).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]