Bibalbio
Bibalbio | |
---|---|
Kanbriar-gaur egun | |
![]() | |
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Animalia |
Azpierreinua | Bilateria |
Filuma | Mollusca |
Klasea | Bivalvia Linnaeus, 1758
|
Bibalbioak (testu batzuetan, Kuskubikoak[1]; izen zientifikoa, Bivalvia) molusku filumeko klase garrantzitsu bat dira. Behe-kanbriarretik gaur egun arte iraun dute, eta erregistro fosil ugaria dute. Ur gezan nahiz gazian bizi daitezke, eta bentoniko zezilak dira; hots, estratu baten beharra dutela bizitzeko eta estratu horri atxikiak bizi direla.
Morfologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gorputza bi kuskuren artean gordetzen dute. Oin bakarra eta gihartsua dute, eta baita maskorra itxita edukitzeko gihar abduktoreak ere. Gihar hauek arrasto zirkular bat uzten dute maskorraren barneko aldean. Kuskubikoak, beste moluskuak ez bezala, filtratzaileak dira. Hau da, sifoi baten bidez ura xurgatzen dute, eta bertan dauden elikagaiak zakatzen bidez iragazten. Horregatik, eta beste moluskuek ez bezala, ez dute erradularik (janaria karraskatzeko kitinazko hortzik). Zakatz barrunbe zabala dute.
Maskorra biribilkatua dute beti. 3 parametro hartzen dira kontuan, gastropoda, cephalopoda eta beste maskordun animaliekin ere erabiltzen direnak:
- w: Oskola zenbat handitzen den bira bakoitzeko;
- d: Ardatzarekiko desplazamendua;
- t: Ganbaren arteko traslazioa. t geroz eta handiagoa, maskorra orduan eta trokospiralagoa ("luzatuagoa"); t = 0 delarik maskorra planispirala dela diogu (plano ekuatorialean kokatzen dira birak; ikus ammonoideak).
Kuskubikoen kasuan, w oso handia da. Ez da, adibidez, brakiopodoen kasua.
Kuskuak bakarka hartzen baditugu, ikus dezakegu ez dutela egitura simetriko bat. Alta, elkarrekiko:
- guztiz simetrikoak izan daitezke; kasu horretan ekibalbio bat dugu.
- guztiz asimetrikoak izan daitezke; orduan inekibalbioetaz ari gara.
Bestalde, bi kuskuen tamaina berdina (ekilateralak) edo ezberdina (inekilateralak) izan daiteke.
Kanpo morfologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Unboa, kusku bakoitzaren hazkunde gunea inguratzen duen aldea da. Aurrerantz begira badago prosogiroa dela diogu, eta atzerantz begiratzen badu, aldiz, opistogiroa. Batzuetan, unboaren aurrealdean edo atzealdean depresioak daude; lunula eta ezkutua izendatzen ditugu hurrenez hurren.
- Maskorrak hainbat apaindura ukan ditzake: kontzentrikoak akrezioz hazten den kuskubikoaren hazkunde lerro ageriak dira. Tolesak, ildoak, estriak... eduki ditzakete (adb. radiolites errudista). Erradialak badira, kontzentrikoen gainean egongo dira: saihets, arantza, tuberkulu... (adb. hippurites errudista).
Barne morfologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Bi kuskuak lotailu baten bidez lotzen dira, baina badute txarnela edo txanga ere; hau da, bi kuskuek ireki eta ixteko duten irtengune ("hortz") eta sargune ("foseta") sistema, bisagra biologiko baten parekoa. Txanga unboaren azpian kokatzen bada kardinala dela esaten da, eta aurretik edo atzetik kokatzen bada, laterala.
- Alde nakartsu bat ikus dezakegu bi kuskuen barnealdean: mantua zegoen lekua da, eta bere mugei lerro paleala deitzen diegu. Sifoia oso garatua duten kuskubikoen kasuan, lerro paleala barnerantz sartzen da sinu paleala deitzen den espazio bat sortuz atzeko aldean.
- Kuskubikoek bi orbain edo orbain bakarra ukan dezakete. Lehenengo kasuan disiomiarioak direla diogu, eta bigarrenean, monosomiarioak. Orbaina duen kuskua, kasu honetan, atzeko kuskua izango da.
Orbainek tamaina bera badute, isomiarioak deitzen dira eta anisomiarioak tamaina ezberdina badute (kasu honetan, orbain txikiena aurrean kokatuko da).
- Maskorren orientazioa zehazteko, ondoko pauso hauek jarraitu behar dira:
1) Unboaren kokapena zehaztu 2) Sinu paleala atzean dagoela baieztatu 3) Orbain handiena atzean dagoela ikusi 4) Lotailua ere atzean dagoela konprobatu.
Errudistak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Errudistak dira, dudarik gabe, molusku kuskubiko fosil ezagunenak. Jurasikoan sortu eta kretazeoan desagertu ziren. Inekilateralak ziren, hau da, kuskuek tamaina ezberdina zuten. Bi bizimodu ezberdin zituzten eta, horren ondorioz, baita bi morfologia ezberdin ere:
- Forma etzana: Beheko aldea, kuskurik handiena, laua edo irregularra zen. Honek lurrean tinko finkatzeko aukera ematen zion animaliari; izan ere, energia handiko guneetan bizi ziren (olatuak apurtzen diren eremuetan, koralekin batera). Espiral moduan biribilkatutako oskolak zituzten. Adb: Caprinidae, errudista handia berau, maskor lodi eta kanaldunaren jabea.
- Forma altxatua: Kusku handienak kono itxura zeukan, eta txikienak operkulu (tapa) gisa funtzionatzen zuen, laua izaki. Kolonietan bizi ziren, ur lasterrei eta olatuei aurre egitearren: kanpoko ertzak alboko norbanakoarenekin gurutzatzen zituzten. Garrantzitsuena Caprotinidaea litzateke: maskor lodia zeukan, bi geruzez osatutakoa: kaltzitazkoa kanpokoa eta aragonitozkoa barrukoa. Mozketa longitudinalean V itxura hartzen dute, eta transbertsalean aldiz, O itxura.
Sailkapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Azpiklasea | Ordena | Hedapen tenporala |
Paleotaxodonta | Nuculoida | Behe-kanbriar / gaur egun |
Solemyoida | Devoniar / gaur egun | |
Isofilibranchia | Mytiloida | Goi-kanbriar / gaur egun |
Modiomorphoida | Behe-kanbriar / gaur egun | |
Heteroconchia | Unionoida | Erdi-devoniar / gaur egun |
Trigonioida | Erdi-triasiko / gaur egun | |
Veneroida | Ordoviziar ertaina / gaur egun | |
Myoida | Karbonifero / gaur egun | |
Hippuritoida | Erdi-siluriarra / goi-kretazeoa | |
Pteriomorphia | Arcoida | Behe-ordoviziar / gaur egun |
Pterioida | Ordoviziar / gaur egun | |
Anomalodesmata | Phalodomyoida | Behe ordoviziar / gaur egun |