Bielorrusiera

Bielorrusiera
	беларуская мова
Datu orokorrak
Lurralde eremua	Bielorrusia, Polonia.
Hiztunak	7-8 milioi
Rankinga	79
Ofizialtasuna	Bielorrusia, Podlasia
Eskualdea	Europako ekialdean
UNESCO sailkapena	2: kaltebera
Araugilea	Ez dago
Hizkuntza sailkapena
	indoeuropar hizkuntzak; Balto-Slavic (en) ; Eslaviar hizkuntzak; Ekialdeko eslaviar hizkuntzak
Denbora gramatikalak	lehenaldia, orainaldia eta geroaldia
Modu gramatikalak	indikatiboa, baldintzazko modua eta agintera
Genero gramatikalak	genero maskulinoa, genero femeninoa eta neutroa
Kasu gramatikalak	nominatiboa, genitiboa, datiboa, akusatiboa, instrumentala eta prepositional case (en)
Alfabetoa	Bielorrusiar alfabetoa, latindar alfabetoa, arabiar alfabetoa, Belarusian Latin alphabet (en) eta Belarusian Arabic alphabet (en)
Aurrekaria	Ruteniera
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1	be
ISO 639-2	bel
ISO 639-3	bel
Ethnologue	bel
Glottolog	bela1254
Wikipedia	be
Linguasphere	53-AAA-eb
ASCL	3401
UNESCO	335
IETF	be

Bielorrusiera^[1] (беларуская мова, "byelaruskaya mova"), lehenago errusiera zuria deitua, Bielorrusiako hizkuntza ofiziala da, errusierarekin batera. Bertan eta Polonian hitz egiten da bereziki, eta guztira, 8 milioi hiztun ditu.

Ipar-ekialdeko eslaviar hizkuntza da. Bielorrusieraren hiztegia batik bat ukranierari lotuta dago.

Dialekto nagusiak ipar-ekialdekoa eta hego-mendebalekoa dira; haien artean trantsizio gunea dago, Minsk hirian, hizkuntza ofizialearen oinarria dena. Bielorrusiako hego-mendebaleko muturreko dialektoa ukranieratik oso hurbil dago.

Dialektoak
Ipar-ekialdekoa Erdikoa Hego-mendebalekoa Polesia mendebalekoa Puntu marrak: Gorria: Bielorrusieraren gunea (1903, Yefim Karskiy). Urdina: Errusieraren mendebaleko dialektoen muga (1967, Zaharova, Orlova). Berdea: Bielorrusiera eta errusiera edo ukraineraren artean muga (1980, Bevzenk)