Binil azetato

Wikipedia, Entziklopedia askea
Binil azetato
Formula kimikoaC4H6O2
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
Motaester
Ezaugarriak
Dentsitatea
0,93 g/cm³ (20 °C, likido)
Disolbagarritasuna2 g/100 g (ur, 20 °C)
Fusio-puntua−93 °C
−100 °C
−93,2 °C
Irakite-puntua72 °C (760 Torr)
72,5 °C (101,325 kPa)
Lurrun-presioa83 mmHg (20 °C)
Masa molekularra86,037 Da
Arriskuak
NFPA 704
3
2
2
Lehergarritasunaren beheko muga2,6 vol%
Lehergarritasunaren goiko muga13,4 vol%
Esposizioaren goiko muga15 mg/m³ (baliorik ez)
Flash-puntua−8 °C
Eragin dezakevinyl acetate exposure (en) Itzuli
Identifikatzaileak
InChlKeyXTXRWKRVRITETP-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia108-05-4
ChemSpider7616
PubChem7904
Reaxys4290704 eta 1209327
Gmelin46916
ChEMBLCHEMBL1470323
RTECS zenbakiaAK0875000
ZVG12720
DSSTox zenbakiaAK0875000
EC zenbakia203-545-4
ECHA100.003.224
CosIng38882
RxNorm1368177
UNIIL9MK238N77
KEGGC19309

Binil azetatoa konposatu organikoa da CH3CO2CH=CH2 formula duena. Likido kolorgea da[1]. Monomero gisa baliatzen da poli(binil azetato)a eta poli(etilen-binil azetato) kopolimeroa sintetizatzeko, bi-biak erabilera industrial oso garrantzitsua dutenak[2][3].

Sintesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Binil azetatoa alkohol binilikoaren ester azetikoa da. Binil alkohola oso ezegonkorra denez, tautomerizazioz azetaldehido bihurtzeko joera duelako, ez da lehengai gisa usatzen esterifikazioa egiteko.

Industrian baliatzen den bide nagusiak etilenoa eta azido azetikoa usatzen ditu lehengai moduan oxigenotan eta paladioa erabiliz katalizatzaile moduan[4].


Dena den, binil azetatoaren mundu-produkzioaren herena 1912an Fritz Klattek erabilitako bideari zaio, hots, etilenoa azido azetikoz tratatzea katalizatzaile metaliko baten presentzian. Jatorrizko prozeduran merkurio (II) gatzak baitzen ziren eta gaur egun zink azetatoa usatzen da. Ingurugiro-arazoak ditu bide honek eta nagusiki ingurugiro-legea ahulak dituzten estatuetan erabiltzen da.

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Binil azetatoa polimeroak sintetizatzeko erabiltzen da industrian. Poli(binil azetato)a prestatzeko baliatzean gain, hainbat kopolimero prestatzeko usatzen da, hala nola, poli(etilen-binil azetato)a (EVA), poli(binil kloruro-azetato)a eta poli(binilpirrolidona-binil azetato)a.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) PubChem. «Vinyl acetate» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2023-01-01).
  2. Mijangos,, Fernando eta beste. (1998). Kimika Orokorra. Udako Euskal Unibertsitatea, 678 or. ISBN 84-86967-71-6..
  3. (Ingelesez) Wiley‐VCH Verlag GmbH & Co. KGaA, ed. (2000-06-15). Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. (1. argitaraldia) Wiley  doi:10.1002/14356007.a27_419.pub2. ISBN 978-3-527-30385-4. (Noiz kontsultatua: 2023-01-01).
  4. (Ingelesez) Han, Y. -F.; Kumar, D.; Sivadinarayana, C.; Goodman, D. W.. (2004-05-15). «Kinetics of ethylene combustion in the synthesis of vinyl acetate over a Pd/SiO2 catalyst» Journal of Catalysis 224 (1): 60–68.  doi:10.1016/j.jcat.2004.02.028. ISSN 0021-9517. (Noiz kontsultatua: 2023-01-01).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]