Bizitzaren Iturria

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kristoren zaurietatik darion odolak elikatzen du Bizitzaren Iturria; Mexiko, 19. mendea.

Bizitzaren Iturria, edo bere forma primitiboan , Bizi Uren Iturria, bataioarekin lotutako sinbolismo kristauaren sinboloa da,

V. mendeko eskuizkribu argiztatuetan aipatua lehenbizi, eta margoetan geroago.

Flandriako 15. eta 16. mendeko margo tradizioetan Kristoren Odolaren debozioaren gaiarekin lotu zen Bizitzaren Iturriaren motiboa, eta iturriko likidoa bera odol gisa ere errepresentatzen hasi zen.

Jan Van Eycken 15. mendeko margoan, odolaren isurketa eta Bizitzaren Iturria lotuta ageri dira; baina 16. mendeko luteranismoaren beste irudian, jada, iturria bera elikatzen da goian dagoen Kristoren zaurietatik. Jan Van Eycken 15. mendeko margoan, odolaren isurketa eta Bizitzaren Iturria lotuta ageri dira; baina 16. mendeko luteranismoaren beste irudian, jada, iturria bera elikatzen da goian dagoen Kristoren zaurietatik.
Jan Van Eycken 15. mendeko margoan, odolaren isurketa eta Bizitzaren Iturria lotuta ageri dira; baina 16. mendeko luteranismoaren beste irudian, jada, iturria bera elikatzen da goian dagoen Kristoren zaurietatik.


Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]