Edukira joan

Baorangia emileorum

Wikipedia, Entziklopedia askea
Boletus speciosus» orritik birbideratua)
Baorangia emileorum
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
FilumaBasidiomycota
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaBoletaceae
GeneroaBaorangia
Espeziea Baorangia emileorum
BasionimoaBoletus emileorum

Baorangia emileorum Boletaceae familiako onddoa da.[1] Jangarria. Boletus pseudoregius ere deitzen zaio, Boletus regius delakoaren antzekotasunagatik.

Sinonimoak: Boletus speciosus, Suillus speciosus, Ceriomyces speciosus, Boletus aemilii, Xerocomus emileorum.

Kapela: 5 eta 14 cm-ko arteko diametrokoa, lehenik hemisferikoa, gero ganbila eta amaieran laua. Gorri-arre edo gorri-odol kolorekoa eta apur bat belusatua. Azala bereizgarria, opakua, mehea, lehorra eta nahiko irmoa.

Tutuak: Horiak, urdindu egiten dira ebakitzean, itsatsita edo ia libreak.

Tutu libreak: Oinera hurbiltzen diren tutuak, baina ukitzen ez diotenak.

Poroak: Hori-bizi kolorekoak, txikiak eta biribilduak.

Hanka: Horia goi aldean eta kolore gorrizta gainerakoan. Gogorra, sendoa, trinkoa eta distiratsua.

Haragia: Horixka, kapelan eta oinaren zati batean apur bat urdindu egiten da ebakitzean, gainerako oinean kolore gorrixka hartzen du. Usain eta zapore atseginekoak.[2]

Etimologia: Boletus terminoaren etimologia eztabaidagarria da. Speciosus epitetoa berriz latinetik dator: ederra, ikusgarria. Bere itxuragatik.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jateko ona, oina izan ezik, zerbait larrukara baita.[3]

Nahasmen arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Boletus regius-arekin, baina honen haragia ez da urdintzen eta kapelaren azala distiratsuagoa da. Honen oina horia da, Boletus speciosus delakoak eraztun gorrixka duen bitartean.[4]

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uda eta udazkenean, hostozabalen basoetako belarretan, kare-lurretan. Ez da ateratzen garaiera handiegian.[5]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alpeak, Austria‎, Eslovenia‎, Espainia‎, Frantzia, Italia‎‎, Alemania‎, Serbia, Grezia‎, Pirinioak.[6]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 48 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 491 or. ISBN 84-282-0540-6x(T.2). 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 36 or. ISBN 282-0865-4..
  5. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 166 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  6. Baorangia emileorum: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]