Buprenorfina
- Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.
Buprenorfina | |
---|---|
![]() | |
Datu klinikoak | |
Legezko egoera |
?
|
Identifikatzaileak | |
CAS zenbakia | 52485-79-7 |
ATC kodea | ? |
ChEBI | CHEBI:3216 |
Datu kimikoak | |
Formula | C₂₉H₄₁NO₄ |
Masa mol. | 467,304 u |
Buprenorfina opioide erdi sintetikoa da, modulatzaile misto agonista–antagonista dosi altuetan opioaren eratorrien menpekotasuna tratatzeko erabiltzen dena, dosi baxuagoetan min akutu moderatua arintzeko eta are baxuagoetan min kroniko moderatua.
Erabilpen terapeutikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Klasikoki, buprenorfina erabili izan da metadona bezala heroina eta beste opiazeoen adikzioa sendatzeko, ahotik hartuta. Antzeko albo-ondorioak ditu metadonarekin konparaturik, baina arnas-depresio eta sedazio gutxiago eraginez.
Horretaz gain, minbizi, lokomozio-aparatuaren gaixotasun eta beste eritasun kroniko batzuen mina tratatzeko ere erabiltzen da, eta hartzeko modurik ohikoena txaplataren bidez izaten da, 72 ordutik behin.
Eragin desiragaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sarrien agertzen diren buprenorfinaren albo-ondorioak honakoak dira, familia honetako beste botika batzuekin gertatzen den moduan:
- Gorakoak
- Idorreria
- Logura
- Astenia
- Disnea