Canigóko San Martin abadia

Canigóko San Martin abadia
	Monumentu historikoa
	Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Frantzia
Frantziaren banaketa administratiboa	Metropolitar Frantzia
Eskualdea	Okzitania
Departamendua	Ekialdeko Pirinioak
Barruti	Pradeseko barrutia
Frantziako udalerri	Castell de Vernet
Koordenatuak	42°31′41″N 2°24′03″E / 42.528144°N 2.4008°E
Historia eta erabilera
Irekiera	997
Arkitektura
Estiloa	arkitektura erromanikoa
Ondarea
Mérimée ID	PA00103981
	Webgune ofiziala

Canigóko San Martin abadia (katalanez: abadia de Sant Martí del Canigó), San Martin Tourskoaren omenez sagaratua, Castell de Vernet hiribildu txikiaren goialdean dago, Conflent eskualdean, Canigó mendiguneko 1055 metroko altueran dagoen tontor arrokatsu baten atzean.^[1]

Historia

Gainjarritako elizen ekialdeko zatia lanen lehen sailaren emaitza izango zen (1009an Oliba abadeak, Wifredo II.a Cerdanyakoaren anaiak eta Sant Miquel de Cuixà eta Santa Maria Ripollgo beneditar monasterioetako abadeak sagaratu zituen), mendebaldeko zatia geroago eraikiko zen bitartean (1014an edo 1026an sagaratua; dokumentuak ez datoz bat). Horrek azalduko luke goiko elizaren planoa bi zatitan zatitzea. Wifredo II.a Cerdanyakoa abadiaren sortzailea izan zen, eta bertan lurperatu bazuten ere, gaur egun haitzean zulatutako hilobia baino ez da kontserbatzen. Cerdanyako kondeen dohaintzek berehala bultzatu zuten abadiaren hazkundea,^[2] eta eskualdeko monasterio nagusietako bat bihurtu zen, Sant Miquel de Cuixà eta Arlesko monasterioekin lehian. 1009an sagaratu zuten eliza. Klaustroko kapitelak XII. eta XIII. mendekoak dira. 1483an, lurrikara batek monasterioa suntsitu zuen.

1902tik 1932ra Carsalade du Pont monsinoreak, Perpinyàko gotzainak, eskualdeko hondakin eta elementu guztiak bildu zituen eta abadia berreraikitzen hasi zen. 1952tik 1983ra, Bernat de Chabannesek zaharberritzea amaitu eta haren bizitza espirituala berrezarri zuen.^[3]

1987ra arte Bernat de Chabannes beneditarra bizi zen monasterioan, monasterioa mantentzen zuten boluntarioekin batera. Urte horretan, Perpinyàko gotzainak monasterioa erlijio-komunitate katoliko bati eman zion, garai hartan "Judako Lehoiaren eta arkume moldegabearen komunitatea" deitutakoari. Komunitate horrek, ondoren, bere izena "dohatsutasunetara" aldatu zuen, eta, horrela, Sant Miquel de Cuixàn gertatu zen bezala, bertako beneditarren komunitate bat berriro ikusteko bere zaharberritzailearen nahiari kontra egin zion.

Erreferentziak

Kanpo estekak

Datuak: Q287751
Multimedia: Abbaye Saint-Martin du Canigou / Q287751

[1] Sant Martí del Canigó en els ortofotomapes de l'IGN.

[2] (Frantsesez) Abbaye Saint-Martin-du-Canigou, mille ans de spiritualité, dossier de Martin Endavant. Feu et Lumière, N° 283, mai 2009, pp. 16 à 25.

[3] (Frantsesez) Le retour de Saint Gaudérique, Laurent Estève eta Emmanuel Layani. Terres Catalanes, N°55, mars-mai 2009, pp.78 à 85.^{[Betiko hautsitako esteka]}

[1]

[2]

[3]