Claudia Zornoza

Wikipedia, Entziklopedia askea
Claudia Zornoza

Bizitza
JaiotzaMadril1990eko urriaren 20a (33 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
CF Pozuelo de Alarcón Femenino /
19 urtetik beherako emakumezkoen Espainiako selekzioa /
Rayo Vallecano2010 / 2011
Atletico Madril2011 / 2014
Valencia Féminas CF2014 / 2017
futbol femeninoko Espainiako selekzioa2016 / 2023
Real Madrid Femeninoa2021 / 2024ko ekainaren 30a
 
Posizio edo espezialitateaerdilaria
Kirol zenbakia21
Pisua57,5 kilogramo
Altuera1,64±0,001 metro

IMDB: nm14403863 Twitter: claudiazornoza Instagram: zornozasanchez UEFA: 250023294 Edit the value on Wikidata

Claudia Zornoza Sánchez (Madril, 1990eko urriaren 20a) madrildar futbolaria da eta erdilari jokatzen du. Espainiako Emakumezkoen Lehen Mailako Real Madril Futbol Klubean.[1] 2016. urtean Lehen mailako Selekzioan (absolutua) nazioartekoa izan zen Espainiarekin.[2]

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita.[3] [4]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenak eta elitean sendotzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Madrilen jaioa, goiz hasi zen futbolean jokatzen. Hasieran areto-futboleko talde mistoetan jokatu zuen, eta gero Club Deportivo Cosladan integratu zen.[5] Handik, Rayo Vallecanoren prestakuntza-kategorietara joan zen, baina ez zuen lehen taldearekin debuta egin 2010era arte, Pozuelo de Alarcón Futbol Klubean ibili ondoren. Hantxe egin zuen debuta Espainiako futbolaren goreneko mailan.[5] Vallecasera itzulita, lehen titulua lortu zuen, 2011ko Ligako Txapelketa, finalean Real Club Deportivo Espanyol taldeari irabazita. UEFA Kopan estreinatu zen denboraldian ere izan zen —gaur egungo Txapeldunen Liga eta txapelketa kontinental gorena—. Lau partida jokatu zituen guztira, eta 2010eko irailaren 23an egin zuen debuta, Valur Reykjavík islandiarraren aurka 3-0 irabazita.[6] Arsenal Football Club taldeak final-zortzirenetan kanporatu zituen.[7]

Ondoren, aurreko arrakastak berreskuratzeko lan egiten ari zen Atlético de Madrid taldean jarraitu zuen. Gol gehien markatutako urteak izan baziren ere, taldeak ez zituen lortu espero ziren emaitzak, eta Valentziara joatea erabaki zuen. “Koltxoneroekin”, 25 gol sartu zituen 82 partidatan.

Urrezko urteak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Turia ibaiaren[oh 1] hiriburuan futbolaren heldutasunera iritsi zen, eta Valencia Club de Fútbol zelaiaren erdiko titularretako bat izan zen.[8] Espainiako futbolean finkaturik, Espainiako selekziorako deitu zioten, eta harekin debuta ere egin zuen. Garai hartan, ligamendu gurutzatuan lesio garrantzitsu bat gainditu zuen, eta lehen urtean Erregina Koparen azpitxapelketa bat irabazi zuen.[8][9] 2018an, hiru denboraldi eta Real Sociedadean egotaldi labur bat egin ondoren, Levante Unión Deportiva erakundearekin sinatu zuen, eta hark bere taldea berregituratu zuen Espainiako futbolaren erreferente izateko. Talde horretako buru izatera iritsi zen, eta zeregin garrantzitsuak izan zituen lehiaketa nazionaletan; besteak beste, Zornoza azken denboraldian nabarmendu zen, hirugarren postua lortu baitzuen Ligako Txapelketan, hurrengo denboraldiko Txapeldunen Ligako sailkapen-txandarako. Gainera, taldea Espainiako Superkopako eta Erregina Kopako txapeldunordea izan zen.

Hala ere, zelaiko baluarte gisa egindako urte onak bultzatuta, Real Madril Club de Fútbol taldearekin sinatu zuen —urtebete eskas iraun zuen, eta Ligako txapeldunordea izan zen estreinaldiaren denboraldia—, eta talde horrexekin lehiatu zen Europako txapelketa gorenean. Joaneko partidan, Manchester City Football Club taldearen aurka, 1-1 berdinduta, Zornoza izan zen bere historian lehen aldiz taldekako fasearen aurka taldea sailkatu zuen Academy Stadiume zelaiko 0-1 garaipenaren golegilea.[10][11] Ivana Andresekin batera, kanporaketako jokalari garrantzitsuenetako bat izan zen. Valentzian, Misa Rodríguezen edo Athenea del Castillorekin aritu zen.

Taldearen zutabeetako bat izan zen denboraldiko lehen herenean, eta errendimendu irregularra izan zuten. Hala ere, Txapeldunen Ligako final-laurdenetarako sailkatzea lortu zuten, lehen aldiz, historian. Zornozaren lehen parte-hartzean 2021eko abenduaren 8an, 0-3 irabazi zioten Ungmennafélag Breiablik Kopavogur talde islandiarrari.[12] Zornozaren hirugarren eta azken gola izan zen eta taldearen historiako 100. gola.

Selekzio nazionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako behe-mailetako deialdietan ohikoa izan zen. Ez zuen ia presentziarik izan lehen mailako selekzio absolutuan. Partida bakarra jokatu zuen, 2016ko martxoaren 4an, Errumaniako selekzioaren aurka, eta berdinduta amaitu zuten.[13] Titular zelairatu zen eta 56. minutuan Marta Correderak ordezkatu zuen.

Munduko Txapeldunak 2023[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita. Jokalari hauexek izan ziren munduko txapeldunak: finalean jokatu zuten Cata Coll, Ona Batlle, Irene Paredes, Laia Codina (73. min, Ivana Andrés), Olga Carmona; Teresa Abelleira, Aitana Bonmati; Jenni Hermoso, Alba Redondo (60. min, Oihane Hernandez), Mariona Caldentey (90. min, Alexia Putellas) eta Salma Paralluelo; baita Rocío Gálvez, María Pérez Rabaza, Esther González, Athenea del Castillo, Eva Navarro, Enith Salón, Irene Guerrero, Misa Rodriguez eta Claudia Zornoza ere.[14][3][4]

Estatistikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea Denboraldia Maila Liga Kopak Nazioartekoak Guztira Batez besteko golak
Partidak Golak Partidak Golak Partidak Golak Partidak Golak
CF Pozuelo de Alarcón Espainia 2008-09 1.a 10 1 10 1 0.10
2009-10 2.a ? ? Eskuraezinak Eskuraezinak ? ? 0
Rayo Vallecano 2010-11 1.a 15 4 4 19 4 0.21
Atlético de Madrid Espainia 2011-12 1.a 18 4 18 4 0.22
2012-13 28 10 4 1 32 11 0.34
2013-14 30 10 2 32 10 0.31
Guztira taldeak 76 24 6 1 0 0 82 25 0.30
Valencia CF Espainia 2014-15 1.a 17 1 17 1 0.06
2015-16 28 6 2 30 6 0.20
2016-17 30 4 2 32 4 0.13
Guztira taldeak 75 11 4 0 0 0 79 11 0.14
Real Sociedad Euskal Herria 2017-18 1.a 30 7 2 32 7 0.22
Levante UD Espainia 2018-19 1.a 27 2 2 29 2 0.07
2019-20 21 3 2 23 3 0.13
2020-21 32 2 5 37 2 0.05
Guztira taldeak 80 7 9 0 0 0 89 7 0.08
Real Madrid CF Espainia 2021-22 1.a 28 2 4 1 9 3 41 6 0.15
2022-23 2 2 0 0
Guztira taldeak 28 2 4 1 11 3 43 6 0.14
Guztira ibilbidean 314 56 25 2 15 3 354 61 0.17
  1. ↑ Kopako datuak (2010-...) eta Espainiako Superkopako datuak barne (2019-2021).
  2. ↑ Txapeldunen Ligako datuak barne (2010- ...).
  3. ↑ Lagunarteko artiden daturik ez dago.

Iturriak: UEFA1 - UEFA2 - BDFutbol - Real Sociedad - SoccerWay - SoccerDonna - MatchenDirect.

Bizitza pribatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ekologia eta animalien munduarekin konprometituta dago. Behin baino gehiagotan adierazi du bere kirol-etaparen ondoren animaliekin zerikusia duen zerbaitetan aritzea gustatuko litzaiokeela. Irakasle-ikasketak, kiromasajea, fisioterapia eta Kirol kudeaketa masterra egin ditu.[15]

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa nazionalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulua Taldea Urtea
Liga Txapelketa Rayo Vallecano

Espainia

2011

Campeonatos internacionales[aldatu iturburu kodea | aldatu][aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulua Taldea Urtea
Munduko Kopa Espainiako selekzioa

Espainia

2023

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Turiaren hiriburua deitzen zaio Valentziari, Turia ibaia bertan itsasoratzen baita.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]