Cortinarius torvus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cortinarius torvus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaCortinariaceae
GeneroaCortinarius
Espeziea Cortinarius torvus
Fr., 1838

Cortinarius torvus Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria, usain txarra du eta toxikoa den susmoak ere badaude.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 9 cm arteko diametrokoa, lehenik hemisferikoa, gero ganbila, azkenean zabaldu egiten da, ertza makurtua. Azala erabat bereizgarria, nahiko lodia, ez oso trinkoa, lehorra. Hasieran gaztaina kolore argikoa, eta gero arre-gris-arrosakara, azkenik haritsu-ezkatatsua eta zetadun bilbe antzeko batez estalia, ertzean zurixka.

Orriak: Zabal, orritxoekin, lodiak, eskotatuak edo ia itsatsiak, arrexka kolorekoa lila koloreko orbanekin eta azkenik kanela kolorekoa.

Orri eskotatuak: Oinera iritsi baino lehentxeago eskote txiki bat duten orriak.

Hanka: Espeziea gaztea denean, 2 cm arteko lodiera duen erraboil handi batean beherantz lodituta, azkenik luzanga eta oinarrira mehetua; betea, sendoa, zetaduna eta goiko aldean tonu moreak ditu. Beheko 2/3ak lila kolorez zikindutako zorro zurixka batez estalia dago, eta goiko aldean eraztun bereizgarri bat geratzen da. Gortina ez du oso lodia, zurixka eta iheskorra.

Haragia: Zurixka, apur bat morea, arrosa samarrekoa oinaren oinarrian. Usain sendoa du eta nazkagarria.[2]

Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Es da jangarria usain txarra duelako.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oinaren ezaugarriengatik erraz ezagutzen da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkeneko espeziea, hostogalkorren basoetan ateratzen da, betez ere pagoen azpian.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Ipar Amerika, Japonia, Turkia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo.. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 466 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 374 or. ISBN 84-87997-86-4..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 232 or. ISBN 84-505-1806-7..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 218 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]