Cristóbal Colón, de oficio... descubridor

Cristóbal Colón, de oficio... descubridor
Jatorria
Argitaratze-data	1982
Izenburua	Cristóbal Colón, de oficio... descubridor
Jatorrizko hizkuntza	gaztelania
Jatorrizko herrialdea	Espainia
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film komikoa
Iraupena	85 minutu
Kolorea	koloretakoa
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Mariano Ozores (en)
Antzezlea(k)
	Andrés Pajares (Kristobal Kolon); Adriana Ozores ; Víctor Israel ; Roberto Camardiel ; Antonio Ozores Puchol (Joanes II.a Portugalgoa); Alfredo Mayo (Diego Deza (en) ); Emiliano Redondo (en) (Paolo dal Pozzo Toscanelli); Antonio Garisa (en) (Domenico Colombo (en) ); Rafaela Aparicio (Aixa); Luis Varela (en) (Fernando II.a Aragoikoa); María Isbert ; Alfonso del Real (en) ; Fiorella Faltoyano (Elisabet I.a Gaztelakoa); José Riesgo (en) ; Manolo Gómez Bur (Francisco Jiménez de Cisneros); Ángel de Andrés (en) ; Valentín Paredes ; Juanito Navarro Rubinos (en) ; Pepe Carabias (en) (Boabdil); Jesús Ruyman ; Quique Camoiras (en) (Tomás de Torquemada); Simón Ramírez Fernández (en) ; María Kosti (Felipa Muñiz de Perestrello); Juan Carlos Naya (en) (Gonzalo Fernández de Córdoba); Pedro Valentín (en) (Bartolome Kolon); Tomás Zori (en) (Martín Alonso Pinzón); Fernando Santos (en) (Vicente Yáñez Pinzón)
Ekoizpena
Ekoizlea	José Frade (en)
Edizioa	Antonio Ramírez de Loaysa
Bestelako lanak
Musikagilea	Eduardo Bautista (en)
Argazki-zuzendaria	Alejandro Ulloa (en) ; Alejandro Ulloa Jr.

Cristóbal Colón, de oficio... descubridor (euskaraz Kristobal Kolon, lanbidez... aurkitzaile) 1982ko Mariano Ozores espainiar zinema zuzendariak zuzendutako historia komedia film bat da.

Kristobal Kolon nabigatzaile eta abenturazalearen bizitza umorezko ikuspuntutik kontatzen da, behin eta berriz filmatu zen Espainiako trantsizioaren garaiko aipamen historiko eta politikoak eginez. Adibidez, filmeko pertsonaietako elizgizon batek Frai Marcelino Camacho de Carabanchel izena du, garai hartan PCE alderdia eta CCOO sindikatu komunisten burua eta frankismoaren aurkari irmoa izateagatik espetxealdian egon zen Marcelino Camachoren umorezko aipamen garbia.

Filmak sekulako kritika txarrak bereganatu arren, garaiko espainiar gizartea komedien egarriz zegoenez, zinemetan milioi eta erdi lagun baino gehiagok ikusi zuten, aitzakia horrekin espainiar zinemagintzak antzeko beste bi umorezko film burutzera ausartu zen: Juana la loca... de vez en cuando ("Joana eroa... noizbehinka") eta El Cid Cabreador ("Cid Zirikatzailea").

1970eko hamarkadan Erresuma Batuan Monty Pyton umorista taldeak bere filmeetan jorratutako antzeko umorearen ildoari heldu zion.