Belardi-ezko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cuphophyllus pratensis» orritik birbideratua)
Belardi-ezkoa
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaHygrophoraceae
GeneroaCuphophyllus
Espeziea Cuphophyllus pratensis
Bon, 1985
Mikologia
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Cuphophyllus pratensis
Hygrophorus pratensis

Belardi-ezkoa (Cuphophyllus pratensis) Hygrophoraceae familiako onddo espezie bat da.[1] Belardietan bizi den onddo jangarria da, uda amaieratik negua hasi arte, banaketa zabalekoa, baina ez da inon ugaria.

Sinonimoak: Camarophyllus pratensis (Pers. Ex Fr.) Karst., Hygrophorus pratensis (Pers.) Fr.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 8 cm. arteko diametrokoa, kanpai formakoa, titi gutxi edo batez ere ez, lehorra, hori-laranja kolorekoa, ilunagoa edo argiagoa, ertza mehea.

Orriak: Zabalak, lodiak, bananduak eta beren artean lotuta, zain lodi zurixka batzuen bidez, okertuak, oso dekurrenteak, krema, okre-horixka edo hori-laranja kolorekoak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: Betea, haritsua, zuri-krema edo hori zurbila eta meheagoa oinarrirantz.

Haragia: Trinkoa, hauskorra, zurixka edo okrea eta usain atseginekoa.[2]

Etimologia: Cuphophyllus hitza grekotik dator, cupho = arkua, kurboa eta phyllum = hostoak, orriak. Pratensisis epitetoa belardietatik dator, habitatagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarri nahiko ona, bere itxura polit eta atseginaren abantailarekin, kutsatutako edo ongarritutako larreetan biltzen ez badira, baina batzuetan intolerantzia sindromeak eragiten ditu.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hostozabal basoetan hazten den Hygrophorus nemoreus-ekin nahas daiteke, honek tamaina txikiagoa du, kolore ilunagoa eta irin usain eta zaporea.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahiko arrunta da udazkenean eta neguaren hasieran, zelaietan eta larreetan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Ipar Afrika, Erdialdeko Amerika, Asiako iparraldea, Australia, Zeelanda Berria.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 194 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  3. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 118 or. ISBN 84-404-0530-8..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 435 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 345 or. ISBN 84-505-1806-7..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]