Dehesa de Moncayo parke naturala
| Dehesa de Moncayo parke naturala | |
|---|---|
 | |
| Mota | natura-parkea |
| Geografia | |
 | |
| Koordenatuak | 41°43′45″N 1°45′08″W / 41.7293°N 1.75232°W |
| Estatu burujabe |  Espainia |
| Autonomia |  Aragoi |
| Probintzia |  Zaragozako probintzia |
Dehesa de Moncayo parke naturala (gaztelaniaz: Parque natural de la Dehesa del Moncayo; aragoieraz: Parque Natural d'a Defesa d'o Moncayo) Espainiako Zaragozako probintzian, Soriarekin mugan, dagoen parke naturala da. Iberiar sistemako tontorrik garaiena den Moncayoren (2.315 m) hegalean dago, iparraldeko isurialdean. 1.389 ha ditu. Ebroren ibaiadar Huecha eta Queiles ibaiek bere hegalean dute iturburua. Landaredia bost mailatan du banatua:
- 900 m arte, karraska eta artea dira nagusi;
- hortik 1.200 m-ra, ametz eta landatutako pinu gorria;
- 1.200 eta 1.650 m artean pagadiak eta belardiak ageri dira;
- hortik 2.000 m-ra landatutako mendi pinua;
- eta hortik tontorrerainoko mailan belardi eta sastrakak.
Lurreko faunan orkatz, azeri, basurde, gardatxo eta sugegorriak nagusitzen dira; eta hegaztien artean, arrano beltza, sai zuria, putrea, aztorea, eperra, usapala eta buztanzuri arrunta. 1.620 metroko garaieran, Moncayoko Andre Mariaren santutegia dago, eta ekialdeko isurialdean, Moncayoren oinean, 1146. urtean eraikitako Veruelako monasterio zistertarra. Bertakoen bizibidea zuraren, eta ahuntz eta ardi aziendaren ustiapenean oinarritzen da, nahiz eta parke natural bihurtu dutenetik baliabide hauek urritu egin diren.
