Dimisio Handia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
Dimisio kopurua izugarri jaitsi zen COVID-19 pandemiaren hasieran, baina laster itzuli zen aurreko mailara 2020ko Uztailean eta errekorrak hausten hasi zen 2021eko apirilean.[1]

Dimisio Handia, (ingelesez Big Resignation eta Big Quit izenez ezaguna[2]) langileek beren lana borondatez uzteko etengabeko joera da, 2021eko udaberritik gaur egunera arte, neurri handi batean Ameriektako Estatu Batuetan. Dimisioaren arrazoien artean aipatu dira COVID-19 pandemiari erantzuna, AEBko Gobernuak behar besteko langileen babesa eskaintzeari uko egin diola, eta soldatek gora ez egitea, bizi-kostuek gora egin duten arren. Ekonomialari batzuek Dimisio Handia greba orokor gisa deskribatu zuten, Striketober izeneko fenomenoa aipatzen dutela, 2021eko urrian AEBn izandako greba olatua.

Dimisio Handia terminoa Anthony Klotz-ek sortu zuen ziurrenik, Texas A&M Unibertsitateko Mays Business School-eko kudeaketa-irakasleak, eta hark iragarri zuen exodo masibo hori 2021eko maiatzean etorriko zela.[3][4][5]

Aurrekariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2000ko abendutik 2020an COVID-19 pandemia hasi zen arte, Estatu Batuetako dimisio-tasak ez zuen hileko lan-indar osoaren %2,4 gainditu.[6] Uzte-tasa handiek adierazten dute langileek konfiantza dutela lanpostu altuagoak lortzeko gaitasunean, eta hori bat dator, normalean, egonkortasun ekonomiko handiarekin, lan egiten duten pertsonen ugaritasunarekin eta langabezia-tasa baxuekin.[7][8][9] Aitzitik, langabezia handiko aldietan, dimisio-tasak jaitsi egiten dira kontratazio-tasak jaitsi ahala. Adibidez, Atzeraldi Handian, Estatu Batuetako uzte-tasa %2,0tik %1,3ra jaitsi zen, kontratazio-tasa %3,7tik %2,8ra jaitsi zenean.[6]

COVID-19 pandemiaren garaian, Estatu Batuetan dimisio-tasek eredu horri jarraitu zioten hasiera batean. 2020ko martxoan eta apirilean, 13,0 eta 9,3 milioi langile kaleratzeko errekorra gainditu zen (%8,6 eta %7,2), eta, horren ondoren, dimisio-tasa %1,6tik jaitsi zen, zazpi urtean baxuena.[6] Kaleratze eta dimisio gehienak emakumeek bultzatu zituzten, pandemiari lotutako itxierek gehien kaltetu zituzten industrietan, hala nola zerbitzu-industrietan eta haurren zainketan.[8][10][11]

Hala ere, pandemiak aurrera egin ahala, paradoxikoki, langileek lan egiteari utzi diote. Eskulanaren eskasia etengabea eta langabezia handia izan arren.[12][13]

Arrazoiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

COVID-19 pandemiaren ondorioz, langileek beren karrerak, lan-baldintzak eta epe luzeko helburuak berraztertu ahal izan dituzte.[7] Lantoki asko langileak presentzialki egotea saiatzen ziren bezala, langile askok etxetik lan egiteko askatasuna nahi zuten pandemia garaian. Telelanarekin ordutegiaren malgutasuna ere etorri zen, hori izan baitzen Bankratek 2021eko abuztuan aztertutako gehienen enplegu berria bilatzeko arrazoi nagusia.[14] Gainera, langile asko, bereziki talde gazteagoetan, lanaren eta bizitzaren arteko oreka hobea lortzen saiatzen ari dira.[15]

Jatetxeak eta hotelak, aurrez aurreko interakzioak behar dituzten industriak, dimisio-boladek gehien eragin dietenak izan dira.[16] COVID-19 pizgarri-ordainketei eta langabezia-prestazioen igoerari esker, bizirik irauteko soldata txikiko enpleguen mende daudenak etxean geratzen dira, nahiz eta langabezia-prestazioak murriztu ziren lekuetan ez zen enplegu-sorkuntza nabarmenik izan.[16][17][18]

Adobek egindako azterlan baten arabera, Milurtekoak eta Z Belaunaldia exodoa bultzatzen ari dira, beren lanarekin gustura ez egoteko joera handiagoa baitute. Z Belaunaldiaren erdiak baino gehiagok esan zuen datorren urtean enplegu berri bat bilatzeko asmoa zuela.[19]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «JOLTS» Economic Policy Institute.
  2. ↑ Curtis, Lisa. Why The Big Quit Is Happening And Why Every Boss Should Embrace It. .
  3. ↑ Cohen, Arianne. How to Quit Your Job in the Great Post-Pandemic Resignation Boom. .
  4. ↑ Transcript: The Great Resignation with Molly M. Anderson, Anthony C. Klotz, PhD & Elaine Welteroth. ISSN 0190-8286..
  5. ↑ Kaplan, Juliana. The psychologist who coined the phrase 'Great Resignation' reveals how he saw it coming and where he sees it going. 'Who we are as an employee and as a worker is very central to who we are.'. .
  6. ↑ a b c JOLTS. ."JOLTS".
  7. ↑ a b As The Pandemic Recedes, Millions Of Workers Are Saying 'I Quit'. . Aipuaren errorea: Invalid <ref> tag; name ":2" defined multiple times with different content
  8. ↑ a b What the Increase in Quit Rates During a Recession Means for Women—and How to Counteract It - Ms. Magazine. .
  9. ↑ For some, quitting a job during COVID-19 may make sense. .
  10. ↑ Gender Differences in Sectors of Employment. .
  11. ↑ Women have been hit hard by the coronavirus labor market: Their story is worse than industry-based data suggest. .
  12. ↑ Hiring Picked Up Last Month, But The Economy Still Needs More Workers. .
  13. ↑ U.S. job openings, quits hit record highs in April. .
  14. ↑ Reinicke, Carmen. The 'Great Resignation' is likely to continue, as 55% of Americans anticipate looking for a new job. .
  15. ↑ What's fueling 'The Great Resignation' among younger generations?. .
  16. ↑ a b Hotels And Restaurants That Survived Pandemic Face New Challenge: Staffing Shortages. .
  17. ↑ As The Pandemic Recedes, Millions Of Workers Are Saying 'I Quit'. .
  18. ↑ Millions Lose Jobless Benefits Today. It Doesn't Mean They'll Be Rushing Back To Work. .
  19. ↑ Smart, Tim. Study: Gen Z, Millennials Driving 'The Great Resignation'. .

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Dimisio_Handia&oldid=8965516"(e)tik eskuratuta