Ebroko gudua

Ebroko gudua
	Espainiako Gerra Zibila
	Ebroko guduaren mapa.
Data	1938ko uztailaren 25etik azaroaren 16ra
Lekua	Ebro ibaiaren ibilbidea, Mequinenza eta Amposta udalerrien artean.
Koordenatuak	41°09′50″N 0°28′30″E / 41.163888888889°N 0.475°E
Emaitza	Garaipen frankista erabakiorra.
Gudulariak
Espainiako Bigarren Errepublika	Alde Nazionala
Buruzagiak
Gotthard Heinrici; Juan Modesto; Enrique Líster; Manuel Tagüeña; Etelvino Vega; Juan Hernández Saravia; Vicente Rojo Lluch	Juan Yagüe; Rafael García Valiño; Delgado Serrano; ; Francisco Franco
Indarra
100.000 gudari; 70-80 kanpaniako bateria; hegazkinen aurkako 27 artileria pieza; 150 hegazkin	98.000 gudari; 400 hegazkin baino gehiago; 200 artileria pieza
Galerak
10.000 hildako; 34.000 zauritu; 19.563 preso; ~70 hegazkin lurreratuak	6.500 hildako; 30.000 zauritu; 5.000 preso; ~50 hegazkin lurreratuak

Ebroko gudua Espainiako Gerra Zibilan jazo ziren gudu guztien artean handiena izan zen. Ebroko haranaren behe ibarrean gauzatu zen, Tarragonako probintziako mendebaldean dagoen Terra Alta eskualdea eta Zaragozako probintziaren ekialdeko eremuan, hain zuzen ere. 1938ko uztaila eta azaroaren artean jazo zen. Gerra honetako odoltsu eta luzeena ere izan zen.

Gertaerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1938ko uztailaren 25ean, Ebroko gudua hasi zen, 1936ko Gerrako batailarik luze eta bortitzena. Ia 17.000 pertsona hil ziren bertan. Errepublikaren aldekoak irabazten hasi baziren ere, frankistek abiazio naziaren laguntzarekin egindako kontraerasoaren ostean irabazi zuten eta gerra irabazteko erabakigarria izan zen. Si me quieres escribir kantu herrikoiak ongi islatzen du bataila hartan murgilduta zeuden errepublikanoen egoera.^[1]