Edmond Picard

Edmond Picard
	; Irudi gehiago
Belgikako senataria	;
Belgikako senataria
Bizitza
Jaiotza	Brusela, 1836ko abenduaren 15a
Herrialdea	Belgika
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Dave (en) , 1924ko otsailaren 19a (87 urte)
Familia
Seme-alabak	ikusi Robert Picard (en) ;
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	antzerkigilea, unibertsitateko irakaslea, abokatua, kazetaria, politikaria, legelaria eta poeta
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Belgian Labour Party (en)

Edmond Picard (Brusela, 1836ko abenduaren 15a- Namur, 1924ko otsailaren 19a) Belgikako idazle, mezenas eta legelari izan zen. Aldizkari desberdinak zuzendu zituen. Nahiz eta ideia sozialistak izan, 1866an "Manifeste des ouvriers" idatzi zuen, juduen aurkako jarrera izan zuen. Sinbolismoaren idazlea izan zen. Nobel sarirako bost aldiz izendatua izan zen baina azkenean ez zuen jaso.^[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hiru urtez merkataritza-itsasontzietan ibili zen. Ondoren, [[zuzenbidea] ikasi zuen Bruselako Unibertsitate Askean ikasi zuen; han bere aita, David Picard, diziplina horren irakaslea zen. Abokatua izan zen Bruselako Apelazio Auzitegian eta Belgikako Auzitegi Gorenean. Belgikako Abokatuen Elkarteko dekanoa zen, zuzenbide irakaslea, antzerkigilea eta kazetaria. Belgikako Alderdi Sozialista senataria ere izan zen. 1866an "Langileen Manifestua" sutsua eman zuen, eta bertan sufragio unibertsala defendatu zuen.^[2] Auguste Rodin eta beste artista batzuen mezenas eta sustatzailea izan zen. Halaber, antisemita, arrazista eta protofaxista nabarmena zen. Darío de Regoyos aurkeztu zuen Bruselako mundu artistikoan. Jan Toorop erretratu zuen. Jurista gisa, jabetza intelektualaren arloan egindako ikasketak nabarmentzen dira. "Belgikako Pandectas" eta "Journal del tribunaux" egunkariaren sustatzailerik nabarmenena izan zen; azken honetan Émile Verhaeren idatzi zuen. Literaturazalea zenez, L' Art Moderne aldizkaria zuzendu zuen, eta bertan kezka sozialeko artea defendatu zuen, La Jeune Belgique mugimenduaren "artea artearen mesedetan" idealaren aurka. Framasoia izan zen.^[3]

Obra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Traité général de l'expropriation pour l'utilité publique' (1875).
Les rêveries d´un stagiaire (1879), poesia
La Forge Roussel (1881), legelari baten bizitza
Le Juré (1886).
Désespérance de Faust
Mon oncle le jurisconsulte; La veillée de l'huissier(1886).
Le Droit pur (1920).
Les Constantes du droit (1921).

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Guy Rommel.- Lettre à un ami (1961)
Marcel Detiège, Raoul Ruttiens y Guy Rommel, juez de paz en St. Gilles.- Edmond Picard, défenseur de l´âme belge, La Dryade, Virton

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ https://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=7221
↑ Pascal Delwit, La vie politique en Belgique de 1830 à nos jours, Brusela, Editions de l'Université de Bruxelles, 2010, 53 or.
↑ Andries Van den Abeele, De kinderen van Hiram, Roularta Books, Zellik, 1991

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q2512563
Multimedia: Edmond Picard / Q2512563

[1] ttps://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=7221

[2] Pascal Delwit, La vie politique en Belgique de 1830 à nos jours, Brusela, Editions de l'Université de Bruxelles, 2010, 53 or.

[3] Andries Van den Abeele, De kinderen van Hiram, Roularta Books, Zellik, 1991

[1]

[2]

[3]