Eduardo Gageiro
| Eduardo Gageiro | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Sacavém, 1935eko otsailaren 16a |
| Herrialdea |  Portugal |
| Lehen hizkuntza | portugesa |
| Heriotza | Lisboa, 2025eko ekainaren 4a (90 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | portugesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | argazkilaria |
| Jasotako sariak | |
  | |
Eduardo Gageiro (Sacavém, 1935eko otsailaren 16a - Lisboa, 2025eko ekainaren 4a) argazkilari portugaldar ospetsua izan zen. Idazle ugarirekin kolaboratu zuen. Bi erreportai grafikoek ospe handia eman zioten: Krabelinen Iraultzarena eta 1972an Munichen izandako Joku Olinpikoetako sarraskia.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hamabi urte besterik ez zituela, Diário de Notícias-en lehen orrialdean argitaratu zuen bere lehen argazkia. 22 urterekin Diário Ilustrado-n hasi zen kazetari lanetan. Ondoren, kolaboratzaile izan da O Século Ilustrado aldizkarian eta Portugalgo argitalpen nagusietan,[2] baita Associated Press agentziaren Portugalgo ordezkaritzan. António Ramalho Eanes presidentearen argazkilari ofiziala izan zen.
António de Oliveira Salazar diktadorearen garaian preso egon zen ziega isolatu batean emakume arrantzale baten argazkiagatik.[3]
Bere lana argazkigintza humanistan sar daiteke neurri handi batean, Henri Cartier-Bresson, Robert Doisneau eta Willy Ronisen eraginekin. Bere argazki-ibilbidean zehar nazioarteko hirurehun sari baino gehiago jaso ditu, horien artean, bigarren sari bat 1974an World Press Photo lehiaketan, edo lehen saria 2005ean Txinako XI. Argazki Erakusketan. 2004an On Enrique Infantearen Ordenako komendadore izendatu zuten.[4]
Artxiboa 2024an erosi zuen Torres Vedraseko Udalak, museo-etxe bat sortzeko.
Liburuak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bere liburuen artean batzuk aipatuko ditugu:[5]
- Gente (1971), José Cardoso Piresen testuekin
- Mulher (1978), Maria Velho da Costaren testuekin
- O Sol, o Muro, o Mar (1984), Sophia de Mello Breyner Andresenen testuekin
- China, a Contra-revolução Tranquila (1985), Cáceres Monteiroren laguntzarekin
- Mulher (1988), Maria Judite de Carvalhoren testuekin
- Estas Crianças Aqui (1988), Maria Rosa Colaçoren testuekin
- Alentejo (1988), Miguel Torgaren testuekin
- Lisboa Operária (1994), David Mourão-Ferreiraren testuekin
- Revelações (1996), Mário Soares eta Nuno Brederode Santosen testuekin
- Évora, Património da Humanidade (1997), José Saramagoren testuekin
- Fotos de Abril (1999), 25 idazleen testuekin
- Olhares (1999), António Lobo Antunesen testuekin
- Timor: No Amanhecer da Esperança (2000), sei idazleen testuekin
- A Fábrica e Sacavém (2003), Roby Amorim, José Cardoso Pires eta Ana Paula Assunção idazleen testuekin
- Lisboa no Cais da Memória (2003), Jorge Sampaio eta António Valdemarren testuekin
- Fé - Olhares Sobre o Sagrado (2004), José Mattosoren testuekin
- Silêncios (2008), Lídia Jorgeren testuekin
- Lisboa Amarga e Doce (2012), António Costa eta Baptista-Bastos idazleen testuekin
- Lisboa, Tejo e Tudo (2012)
- Liberdade (2013)
- Tudo Isto É Fado (2014)
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ https://www.publico.pt/2025/06/04/culturaipsilon/noticia/morreu-eduardo-gageiro-fotojornalista-realidade-pais-25-abril-90-anos-2135493
- ↑ http://www.eduardogageiro.com/pages/biografia/
- ↑ https://elpais.com/cultura/2025-06-04/muere-eduardo-gageiro-el-fotografo-que-atrapo-la-magia-de-la-revolucion-de-los-claveles.html
- ↑ https://arquivomunicipal3.cm-lisboa.pt/X-arqWEB/Result.aspx?id=4844&type=Autoridade
- ↑ https://catalogo.bnportugal.gov.pt/ipac20/ipac.jsp?session=1K46M989563K5.28257&menu=search&aspect=subtab11&npp=20&ipp=20&spp=20&profile=bn&ri=&term=Eduardo+Gageiro&index=.GW&x=0&y=0&aspect=subtab11
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- (Portugesez):Eduardo Gageiroren webgune ofiziala.
- (Gaztelaniaz):Eduardo Gageiroren lanak Discogs webguenan.
Datuak: Q3027405
Multimedia: Eduardo Gageiro / Q3027405