Emilia Noguera
| Emilia Noguera | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Santiago, 1983ko urriaren 26a (40 urte) |
| Herrialdea |  Txile |
| Familia | |
| Bikotekidea(k) | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Txileko Pontifize Unibertsitate Katolikoa |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea |
   | |
Emilia Noguera Berger (Santiago, Txile, 1983ko urriaren 26a) txiletar aktore, antzerki-zuzendari eta dramagilea da.[1]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Familia eta hezkuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Héctor Noguera aktorearen eta Claudia Berger telebistako irakasle eta ekoizlearen alabak bigarren hezkuntza egin zuen Santiagoko Suitzar Ikastetxean, eta, ondoren, antzerkia egin zuen Unibertsitate Katolikoan, eta handik atera zen 2004an. Bi nebek, Diego nagusiak eta Damián gazteak, musika ikasi zuten kontserbatorioan eta musika egiten dute; lehena aktorea ere bada; berari dagokionez, piano klasikoa ikasi zuen 6 urtetik 20 urtera.[2] Amparo Noguera aktorearen ahizpa erdia eta Diego Noguera aktorearen arreba erdia da. Diego Noguera Isidora Portales antzerki-ekoizlearekin aitaren lehen ezkontzaren alaba da.
Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Etienne Bobenrieth aktorearekin harremana izan zuen, eta bi alaba ditu: Mila eta Santina.[3][2] 2021eko abuztuan jakinarazi zuten banatuko zirela.[4]
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2002. urtean Roots in Transit (Holstebro, Danimarka) jaialdian parte hartu zuen. Eugenio Barbaren Odin Teatret-ek antolatu zuen, eta munduko hainbat lekutatik etorritako aktoreek, zuzendariek eta koreografoek nahiz antzerki-talde horietako kideek emandako eskola magistralak ikusi zituen.
2005ean Teatro la Cae konpainia sortu zuen, eta, urte horretatik 2007ra bitartean, Alfredo Castrok zuzendutako Seminarioan parte hartu zuen La Memoria Antzokiko Ikerketa Zentroan, Castro, Rodrigo Pérez, Marcos Guzmán eta Marcelo Alonso zuzendariekin batera.
Marius von Mayenburg alemanaren Cara de fuego lanarekin hasi zen zuzendari lanetan; 2012. urtean, Camporekin, bere autoretzaren lehen lana zuzendu zuen, Teatro del Puente antzokian muntatu zuen lana.[5][6]
Lehen antzezlana Suspender idatzi zuen. 2007an estreinatu zen, eta aktore onenaren eta dramaturgia onenaren saria irabazi zuen, urte horretan Txileko Unibertsitateak antolatutako zuzendari berrien jaialdian.[7][6] 2016. urtean Pablo Simonettiren Jardín eleberria antzerkira egokitu zuen. Jardin Noguera aitaren zuzendaritzapean, urte berean estreinatu zen Unibertsitate Katolikoaren Antzokian, Ñuñoan.
Antzerkian duen esperientziaz gain, zineman eta telebistan ari da.
Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Dramagilea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Suspender, 2007, La Cae antzerki-konpainia, Sidarte aretoa; Sebastián Jañaren zuzendaritza[8]
- Un niño, 2011, Teatro Camino; 2012, GAM; zuzendaria, Diego Noguera neba.[9]
- Turno/ Txanda, 2012, Teatro del Puente idazleak zuzendua
- Los alquimistas/ Alkimistak, Ana López Montanerrekin batera idatzi eta 2013ko apirilaren 13an estreinatu zen Unibertsitate Katolikoaren Antzokian; Sebastián Vilaren zuzendaritza
- Proyecto de vida/ Bizi-proiektua, 2014, Unibertsitate Katolikoko Antzerkia, Cristian Planaren zuzendaritza
- Jardín/ Lorategia, Pablo Simonettiren izen bereko eleberriaren egokitzapena, 2016, Teatro Universidad Catílica, Héctor Noguera zuzendaria
Zuzendaria[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Marius von Mayenburgen lana da Cara de fuego, eta 2006ko maiatzaren 25ean estreinatu zuen La cae en el Galpon 7 bere konpainiak.[5]
- Metromanifiesto, Claudio González zuzendariaren laguntzailea, 2004
- Gen, Sebastián Jaña zuzendariaren laguntzailea, 2005
- Turno/ Txanda, 2012 Teatro del Puente[10]
- Romeo eta Julieta, Arteen Nescafé Antzokia. 2021.
Aktorea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Rodrigo Canalesen ogi txigortua, autoreak zuzendua, 2003
- El despojo, Daniela Cáponaren lana, Ángela Cabezasek zuzendua, 2003
- Udaberriaren ospea, antzerki dantza, Vicente Ruizek zuzendua, 2004
- Shakespeareren ekaitza, Jaime Hansonek zuzendua, 2005
- Suspenditu, Sebastián Jañak zuzendua, 2007
- José Sanchis Sinisterraren barne-etsaia, Héctor Noguerak zuzendua, 2009
- Andrés Kalawskiren PANA, Francisco Albornoz zuzendari, 2009
- Villa Fuenteovejuna, Lope de Vegaren lan ezagunaren egokitzapena, Paula Arosek eta Héctor Noguerak zuzendua, 2012
- Eva, Soledad Lagosekoa, Amalia Kassairen zuzendaritzapean, 2012
- Antón Chéjov-en gereziondoen lorategia, Héctor Noguerak zuzendua, 2013
- Gabonetako ipuin bat, Charles Dickensen izen bereko obraren egokitzapena, Álvaro Viguerak zuzendua, 2016
Telesailak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Aktorea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Teleseri | ||||
|---|---|---|---|---|
| Urtea | Teleseriea | Pertsonaia | Kanala | |
| 2006 | Cómplices | Amanda Salazar | TVN | |
| 2007 | Corazón de María | Francisca Lamarca | ||
| 2008 | Lola | Bernardita "Bernie" Goye | Canal 13 | |
| 2010 | Primera dama | Renata Cruz | ||
| 2015 | La poseída | Luisa Mackenna | TVN | |
| 2017 | La colombiana | Celeste Valle | ||
| 2017-2018 | Dime quién fue | Camila Gutiérrez | ||
| 2019 | Amar a morir | Susana Vasconcellos | ||
| 2021 | La torre de Mabel | Cecilia Avendaño | Canal 13 | |
Gidoilaria[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- No abras la puerta (TVN, 2014)
Serieak eta unitarioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| seriea | |||
|---|---|---|---|
| Urtea | Seriea | Rola | Kanala |
| 2006 | Mi primera vez | Ángela Naranjo | TVN |
| 2013 | Lo que callamos las mujeres | Alma Villagrán | Chilevisión |
| 2015 | Juana Brava | Paulina Montejo | TVN |
| 2016 | Familia moderna | Mónica Marmolejo | Mega |
| 2022 | Celeste | Carla Marambio | NTV |
Telebista-programak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Sin Dios ni late (Zona Latina, 2011) - Gonbidatua
Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Juegos artificiales/ Joko artifizialak, David Benaventeren metrajea, 1996
- Juego fatal/ Joko txarra, Cristián Riquelmeren film laburra, 2006
- La hora perfecta, Lucas Martínezen filma, 2006
- La llorona, Cristián Riquelmeren film laburra, 2007
- Insidecar-Stgo, film laburra, Iván Larraguibelena, 2009
- Aurora, Rodrigo Sepulvedarena, 2014
Bideoklipa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Dejaste aquí/ Hemen utzi zenuen, Alamedas taldea, zuzendaria: Carlos Moena
- Acción Reacción, Francisco González taldea, zuzendaria: Pascal Krumin
- "Ocaso Por Si Acaso", Sergio Clark, zuzendaria: Pedro R. Quezada
Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 2007an Txileko Unibertsitateak antolatutako zuzendari berrien jaialdian, aktore onenaren eta dramaturgia onenaren saria irabazi zuen Suspender lanarekin, idatzi zuen lehen antzezlanarekin.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Pedro Bahamondes Ch. «Literatura y glam rock: el nuevo retorno de Emilia Noguera a los escenarios», La Tercera, 19.10.2016
- ↑ a b «Talento de familia», revista Paula, aparecido en el sitio web el 28.07.2015 y publicado en el n.º1179 del 01.08.2015; acceso 25.12.2016
- ↑ Rodrigo Alvarado. Nogueras a mil: "Somos una familia que tiene muy pocos secretos", revista Mujer de La Tercera, 25.12.2011; acceso 06.03.2012
- ↑ ADN. «Etienne Bobenrieth y Emilia Noguera se separaron: actor confirmó su quiebre» ADN.
- ↑ a b «Entre tablas», El Mercurio, 20.05.2006; acceso 25.12.2016
- ↑ a b Emilia Noguera en Red de Líderes Jóvenes, revista El Sábado de El Mercurio, 2014; acceso 25.12.2016
- ↑ «Las plumas que nacieron en las tablas y hoy se lucen en la televisión», Actriz Chilena, 24.04.2015; acceso 25.12.2016
- ↑ Teatro 2007, Portal de Arte, acceso 25.12.2016
- ↑ Estefanía Etcheverría. Los proyectos como actriz, escritora y directora de Emilia Noguera, 02.03.2012; acceso 02.12.2012
- ↑ Lina Mayorga. Emilia Noguera estrena 'Turno', obra escrita y dirigida por ella, La Tercera, 02.12.2012; acceso el mismo día
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Rodovidek Emilia Nogueraren genealogia du
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q5830838