Emiliano Figueroa Larraín

Emiliano Figueroa Larraín
Irudi gehiago
president of the Central Bank of Chile (en) 1929 - 1931 Txileko lehendakaria 1925eko abenduaren 23a - 1927ko maiatzaren 10a ← Arturo Alessandri Palma - Carlos Ibáñez del Campo → Txileko lehendakaria 1910eko irailaren 6a - 1910eko abenduaren 23a ← Elías Fernández Albano (en) - Ramón Barros Luco (en) → enbaxadore president of the Chamber of Deputies of Chile (en)
Bizitza
Jaiotza	Santiago, 1866ko uztailaren 12a
Herrialdea	Txile
Heriotza	Santiago, 1931ko maiatzaren 15a (64 urte)
Heriotza modua	: trafiko-istripua
Familia
Ezkontidea(k)	Leonor Sánchez Vicuña (en)
Hezkuntza
Heziketa	Txileko Unibertsitatea Instituto Nacional General José Miguel Carrera (en) Colegio San Ignacio (en)
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	abokatua, diplomazialaria eta politikaria
Lantokia(k)	Santiago
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Liberal Democratic Party (en)

Emiliano Figueroa Larraín (1866ko uztailaren 12a - 1931ko maiatzaren 15a) Txileko presidentea izan zen 1925eko abenduaren 23tik 1927ko maiatzaren 10ean dimisioa eman zuen arte. 1910ean hilabete batzuetan jarduneko presidente gisa ere aritu zen.

Biografia

Figueroa 1866ko uztailaren 12an jaio zen Santiagon, Francisco de Paula Figueroa Araozen eta Rosalía Larraín Echeverríaren semea. San Ignacio Ikastetxean ikasi zuen eta ondoren Zuzenbide ikasketak egin zituen Estatuko Unibertsitatean. 1889an lizentziatu zen eta urte horretan bertan Santiagoko Intendentearen idazkari izendatu zuten.

Figueroak karrera politikoari ekitea erabaki zuen eta Alderdi Liberal Demokratikoan sartu zen, exekutibo indartsuago baten alde egin zuen. Victoria eta Melipillako diputatu hautatu zuten 1900ean eta 1903an berriro hautatu zuten. 1907an, bere agintaldia amaitutakoan, Juan José Valenzuela ordezkatzeko hautatu zuten, Rere eta Puchacayko diputatua, urte horretako uztailean hil zena. 1909an, Figueroa berriro ere Diputatuen Ganberarako hautatu zuten, oraingoan Itata ordezkatuz.

1907ko urriaren 25ean, Pedro Montt presidenteak Figueroa Justizia Ministro izendatu zuen, eta kargu hori mantendu zuen 1909ko irailaren 15era arte. Montt presidentea 1910eko abuztuaren 16an hil zen eta bere ordez Elías Fernández Albano Barne ministroak hartu zuen, jarduneko presidente bihurtu zena. Fernándezek Figueroa Barne ministro izendatu zuen baina urte hartako irailaren 6an hil zen. Gero, Figueroak Fernandez ordezkatu zuen jarduneko presidente gisa eta kargu horretan egon zen abenduaren 23ra arte, Ramón Barros Luco presidente izendatu zuten arte.

Barrosek Figueroa Espainian enbaxadore kargurako izendatu zuen 1911n, eta 1914an Argentinako enbaxadore izan zen. Figueroa politikari kaltegabetzat hartu zuten eta Txileko hiru alderdi politiko nagusiek, kontserbadoreak, liberalak eta erradikalak, 1925eko Txileko presidentetzarako hauteskundeetarako adostasuneko hautagai gisa aukeratu zuten. Hautagai bakarra izatearen helburua herrialdea bizi zen egoera politiko aldakor batean kanpaina politikoa saihestea zen. Hala ere, José Santos Salas ezkertiarrak hiru alderdien akordioa baztertu eta bere hautagaitza aldarrikatu zuen, Langile Errepublikano Sozialaren Sindikatuak babestuta.

Figueroak erraz garaitu zuen Salas eta presidente bihurtu zen 1925eko abenduaren 23an. Figueroak Carlos Ibáñez jeneral handinahia mantendu zuen Gerra ministro gisa, eta gero Barne ministro izendatu zuen. 1927an, Ibáñezek Figueroaren anaia Javier Ángel Auzitegi Goreneko presidentea atxilotzeko agindua eman zuen. Presio politikoari eutsi ezinik, Figueroak dimisioa eman zuen eta Ibáñez jarduneko presidente bihurtu zen. Urte hartan botoen % 98rekin presidentetzarako hauteskundeak irabazi ondoren, Ibáñez presidente bihurtu zen eta botere diktatorialak bereganatu zituen.

Ibáñezek Figueroaren enbaxadore izendatu zuen Perun 1928an. 1929an itzuli zenean, Figueroa Txileko Banku Zentraleko presidente izan zen. Auto istripu batean hil zen 1931ko maiatzaren 15ean.

Erreferentziak

• San Francisco, Alejandro eta Ángel Soto, arg. Camino a La Moneda . Santiago: Centro De Estudios Bicentenario, 2005. 
• Collier, Simon eta William F. Sater. Txileko historia, 1808–2002 . 2. arg. Cambridge UP, 2002. 
• Txileko Kongresuko Liburutegiko Figueroaren biografia

Kanpo estekak

• Datuak: Q887497
• Multimedia: Emiliano Figueroa / Q887497