Eremu semantiko

Wikipedia, Entziklopedia askea

Eremu semantikoa antzeko esanahia duten edo gai berari erreferentzia egiten dioten hitz multzoa da. Horrela, adibidez, maitasunaren eremu semantikoan estimua eta adiskidetasuna joango lirateke, baina baita konfiantza edo ezkontza ere, horrekin lotura izan dezaketen terminoak baitira. Eremu semantikoek osagai subjektiboa dute beti, konnotazioan oinarritzen direlako eta ez sinonimian edo erlazio lexikoetan soilik.

Estrukturalismoa eremu semantikoak zehazten saiatu zen hitzei ezaugarri batzuk emanez, erlazionatutako hitzak ezaugarri batzuetan desberdintzen ziren, baina beste batzuk talde berekoak ziren. Sailkapen hori sinplea da zenbait kontzepturekin, baina ezin zaie aplikatu abstraktuagoei. Termino bereko eremu semantikoa aldatu egiten da hizkuntza erabiltzen duen kulturaren eta hizkuntzaren arabera.

Eremu semantiko bateko hitzak hainbat kategoria gramatikalekoak dira (ez nahastu eremu lexikalarekin, zeinetan hainbat kategoria gramatikaletako hitzak txertatzen diren), beraz, "eraikuntza" eremu semantikoaz hitz egiten badugu, oro har etxea esan nahi duten hitzak aipatzen dira (etxea, apartamentua, jauregia, baserria, dorrea), baita eraikinaren eraikuntzako elementuak adierazten dituzten hainbat hitz ere (jangela, atea, eskailera, leihoa, gela, komuna, sukaldea), eraikitzaileek erabiltzen dituzten tresnak (garabia, iturgintza, aldamioak, zementua, portland) edo jarduera honetan egin daitezkeen ekintza desberdinak ere (alikatatzea, leuntzea, igeltsuztatzea).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]