Errioxa (eskualde geografikoa)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Errioxaren ikuspegia La Aldea edo Bernedoko mendateko gainetik ikusia. Aurreko herria Meano da.

Errioxa Ebro ibaiaren bi aldeak hartzen dituen eskualde geografikoa da, bertako ardo beltzagatik ezaguna.

Eskualdea hiru eremutan banatua dago: Alde batetik Errioxako Autonomia Erkidegoa eskualdearen gehiena hartzen duena (eta hortik izena), Arabako Errioxa, Arabako hegoaldean kokatua, eta bestetik Burgosko Errioxa, Montes de Oca eskualdeko eremua.

Udalerri nagusiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hiri nagusiak hauek ditugu:

  1. Logroño: 144.935 bizt. (INE 2007)
  2. Calahorra: 23.768
  3. Arnedo: 14.082
  4. Haro: 11.463
  5. Alfaro: 9.576
  6. Najera: 8.073
  7. Lardero: 7.378
  8. Santo Domingo de la Calzada: 6.537
  9. Villamediana de Iregua: 5.535


Bost mila biztanletik behera:

  1. Autol: 4.039
  2. Pradejón: 3.770
  3. Rincón de Soto: 3.544
  4. Oion: 3.405
  5. Fuenmayor: 3.071
  6. Cervera del Río Alhama: 2.922
  7. Albelda de Iregua: 2.702
  8. Aldeanueva de Ebro: 2.725
  9. Navarrete: 2.722
  10. Alberite: 2.451
  11. Cenicero: 2.176
  12. Ezkarai: 2.038

Errioxako ardoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sakontzeko, irakurri: «Errioxako ardoa»
Errioxako ardo marka baten botila.

Errioxako ardoak Iberiar penintsulako hoberenetarikoak ditugu, oso ezagunak mundu osoan.

Eskualde osoak 57.000 hektareako mahastiak ditu, urtero 250 milioi litro ardo ekoizten dituztenak, %85 beltza motakoa.

Errioxar ezagunak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]