Errotari faltsu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Errotari faltsua
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
OrdenaTricholomatales
FamiliaTricholomataceae
GeneroaClitocybe
Espeziea Clitocybe dealbata
P.Kumm., 1871
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel zapaldua
 
himenioa adnatua da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
saprobioa da
 
pozoitsua da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Errotari faltsua (Clitocybe dealbata) Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jan eta 4 ordu igaro baino lehen, sindrome muskarinikoa sortzen du. Clitocybe zuri ugarietako bat da. Denak toxikoak.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 1,5 eta 4 cm arteko diametrokoa, hasieran ganbil-laua, gero erdian hondoratua edo pixka bat inbutu itxuran. Ertz izurtua, irregularki krenulatua, gaztetan konbolutua eta zahartzean kurbatua. Azala itsatsia, pruinaduna gaztetan eta gero satinatua eta zetaduna; zuritik zuri-kremara doana, eta, gero, krema zikin kolorekoa.

Orriak: Estu, estuak, desberdinak, okertuta, adnatatik subdekurrenteetara eta zuritik zuri krema zikinera doan kolorekoak.

Hanka: 1,5 - 4 x 0,3 - 0,6 cm-koa, zilindrikoa, luzetara fibrilosoa, gogorra, pixka bat elastikoa eta batzuetan kurbatua; kapelaren kolorekoa edo pixka bat arrosa-okre kolorekoagoa.

Haragia: Zuria, mehea, elastikoa eta oinekoa haritsua; irin usain espermatikoarekin eta zapore gozoarekin.[2]

Etimologia: Clitocybe hitza grekotik dator, burua esan nahi du, kapelaren formagatik. Dealbata epitetoa berriz latinetik dator, zuritua esan nahi duen "dealbatus" hitzetik. Bere koloreagatik.

Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Muskarina ugari duen espezie toxikoa da.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Clitocybe cerussata, Clitocybe rivulosa eta hostozabalen humusean agertzen den Clitocybe phyllophila eta Clitopilus prunulus delakoekin nahas daiteke.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldeak osatuz hazten den espezie arrunta da. Oro har, belardietan, larreetan eta basoen ertzetan agertzen da.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Ipar Amerika.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 212 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 337 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 319 or. ISBN 84-505-1806-7..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 136 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]