Eskatologia (fisiologia)

Wikipedia, Entziklopedia askea

Eskatologia (koprologia izenaz ere ezaguna) gorotzak eta gorputzeko hondakinak aztertzeko eskainitako fisiologiaren zatia da, hala nola gorozkien materia, gernua edo hilekoa, besteak beste.

Eskatologia terminoa grezierazko σκώρ hitzean du jatorria (genitibo σκατός, modernoa σκατό, plurala σκατά), 'gorotza' esan nahi duena, eta λóγος 'azterketa' gisa interpretatzen dena. Ez da nahastu behar esanahi erlijiosoa duen hitz homonimoarekin, jatorri etimologikoa ἔσχατος adjektiboan duena, bere esanahia 'azkena' delarik, eta λóγος.

Gorotzen azterketa medikoa antzinatik ezagutzen da, nahiz eta diagnostikoaren bidez iritsi. Eskatologiak deposizioak egin zituen animaliari buruz gauza asko inferitzeko aukera ematen du, hala nola, bere dieta (eta non jan duen), osasun-gaixotasun maila, baita hesteetako parasito batzuen presentzia ere.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Cevidanes, Aitor. (2020-11-17). «Akain eta arkakusoen transmisioa Andeetako azeri eta txakurren artean Txileko paisaia antropikoan — Unibertsitatea.Net» www.unibertsitatea.net (Udako Euskal Unibertsitatea- Twitter) (Noiz kontsultatua: 2020-12-22).

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]