Espainia NATOko kide izaten jarraitzeko erreferenduma

Wikipedia, Entziklopedia askea
Espainia NATOko kide izaten jarraitzeko erreferenduma
Espainia
1978 ←
1986ko martxoaren 12a → 2005

Hautesleak 29.024.494
Parte-hartzea 17.246.458 (%59,42)
 
Alderdia Bai Ez
Bozak 9.054.509 6.872.421
Ehunekoa %56,85 %43,15

Espainia NATOko kide izaten jarraitzeko erreferenduma Europako herrialde horretan 1986ko martxoaren 12an egindako erreferenduma izan zen. Espainia 1982ko maiatzaren 30ean sartu zen Ipar Atlantikoko Itunaren Erakundean eta erreferendumean egonaldia bozkatu zuten.[1]

Felipe Gonzálezen gobernuak 1986ko urtarrilaren 31n iragarri zuen, alde batetik Europako Ekonomia Erkidegoan sartu ondoren hala agindu zuten eta, eta bestetik 1982ko hauteskunde orokorretara PSOE "NATOren sarrerari ez" (gaztelaniaz: OTAN, de entrada no) lemapean joan baitzen.[2]

Galdera ofiziala honakoa izan zen:

« El Gobierno considera conveniente, para los intereses nacionales, que España permanezca en la Alianza Atlántica, y acuerda que dicha permanencia se establezca en los siguientes términos:
  • 1.º La participación de España en la Alianza Atlántica no incluirá su incorporación a la estructura militar integrada.
  • 2.º Se mantendrá la prohibición de instalar, almacenar o introducir armas nucleares en territorio español.
  • 3.º Se procederá a la reducción progresiva de la presencia militar de los Estados Unidos en España.

¿Considera conveniente para España permanecer en la Alianza Atlántica en los términos acordados por el Gobierno de la Nación?[3]

»


Emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erroldako 29.024.494 hautesleetatik %59,42ak bozkatu zuen, hau da 17.246.452. Horietatik %52,5a (9.054.509) aldekoa, %39,85a (6.872.421) kontrakoa, %6,54a (1.127.673) zuria eta %1,11a baliogabea izan zen.

Erkidegoa Hautesleak Parte-hartzea Bai Ez
Bozak % Bozak %
Andaluzia 4.810.221 %61,55 1.868.623 67,38 904.635 32,62
Aragoi 952.361 %60,17 318.640 61,72 197.608 38,28
Asturias 907.599 %56,36 273.074 57,28 203.622 42,72
Balear Uharteak 524.710 %52,03 151.881 61,11 96.663 38,89
Errioxa 202.523 %59,97 69.405 63,92 39.174 36,08
Euskal Autonomia Erkidegoa 1.644.108 %65,41 336.518 32,45 700.539 67,55
Extremadura 823.281 %61,96 305.219 65,79 158.723 34,21
Galizia 2.220.686 %38,51 465.103 59,10 321.809 40,90
Gaztela eta León 2.071.409 %56,44 627.633 61,54 392.251 38,46
Gaztela-Mantxa 1.283.563 %58,30 451.729 68,42 208.484 31,58
Kanariar Uharteak 1.003.385 %55,39 242.015 46,31 280.639 53,69
Kantabria 402.339 %59,64 140.251 63,96 79.031 36,04
Katalunia 4.614.731 %62,80 1.263.416 46,28 1.466.639 53,72
Madril 3.591.044 %60,91 1.135.636 56.77 864.700 43,23
Murtzia 723.287 %61,39 254.572 62,08 155.469 37,92
Nafarroa 396.841 %62.64 99.815 43,28 130.828 56,72
Valentziako Erkidegoa 2.776.354 %66,33 1.027.648 60,73 664.465 39,27
Guztira 29.024.494 %59,42 9.054.509 56,85 6.872.421 43,15

Euskal Herria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Herri Batasunaren aurkako propaganda: OTAN EZ

Ezkertiar alderdiek eta independentistek kontrako kanpaina egin zuten. Haien ustez, ezetzak gaitzespen hirukoitza irudikatu zueln: militarismoari, Espainiari, konstituzioari, eta oro har, inperialismoari.[4] PSEk eta UCDk, berriz, NATOren aldeko botoa eskatu zuten.[5] EAJk boto askatasuna ezarri zuen, nahiz eta jeltzale nagusi batzuek (Jose Antonio Ardanza lehendakariak eta Xabier Arzalluz Euzkadi Buru Batzarreko presidenteak) baietzaren alde egin. Carlos Garaikoetxeak, berriz, kontra egin zuen. Modu harrigarrian, Koalizio Popularrak (eta berarekin batera barnean zituen Alianza Popular edo Nafar Herriaren Batasuna alderdiek), betidanik NATOren aldekoa izandakoa, abstentziora deitu zuen.

Hego Euskal Herrian ezezkoak irabazi zuen: Araban, % 59,5ek eman zuten NATOn segitzearen kontrako botoa; Bizkaian, % 64,6 izan ziren; Gipuzkoan, % 68,3; eta Nafarroa Garaian, % 52,7. Oro har, hamar boto paperetik sei baino gehiago izan ziren NATOren aurkakoak.[6]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]