Espondilosi hitza antzinako grekotik dator σπόνδυλος spóndylos, “orno bat” esan nahi duena, eta pluralean “ornoak-bizkarrezurra”.
Espondilosia bizkarrezurraren endekapena da, kausa edozein dela eta. Zehazki, artrosi espinalari dagokio bizkarrezurraren adinak eragindako higadura, normalean hau baita espondilosiaren kausa nagusia. Endekapen prozesuak orno gorputzei, zulo neuronalak eta aurpegi artikularrei eragiten die batez ere. Larria izanez gero, orno muinean edota sustrai nerbiosoetan presioa eragin dezake, eta ondorioz, sistema sentsitibo edo motorea kaltetu, mina, parestesia, desoreka eta gorputz adarretako muskuluen ahultasuna sortuz.
Jarraian dauden bi ornoren arteko espazioa estutzean, orno muinetik datorren sustrai nerbiosoa konprimitzen da eta horrek radikulopatia (lehen esan bezala, nahaste sentsorial eta motoreak, besteak beste, lepo, sorbalda, beso, bizkar edo hankan mina, muskuluen ahultasunarekin batera) sor dezake.
Gutxiagotan, orno muinarekiko zuzenezko presioak, gehienetan bizkarrezurrean eraginda, mielopatia (ahultasun orokorra, orekaren galera eta gernu maskuria edota hestearen kontrol galera) sor dezake.
Pazienteari eskuak eta hankak "lokartu" ahal zaizkio (parestesia), nerbio konprimitze eta odol fluxuaren gabezia dela eta.
Diskoen narriadura: diskoak denborarekin haien funtzioa gal dezakete (kuxin funtzioa ornoak haien artean ez kaltetzeko) eta ondorioz ornoak ere kaltetuko dira haien arteko frikzioa handituko delako.
Hernia diskalak: zahartzean diskoak pixka bat apur daitezke eta honek protuberantzia (hernia diskala) bat sor dezakete presioa eraginez nerbio edo bizkarrezur-muinean.
Espoloi oseoak: lehen esan bezala, bizkarrezurrean presio anormal bat egitean hezur zati berriak sor daitezke gorputzeko pisuaren distribuzioa berdintzeko eta hezur zati honek bizkarrezur-muina edota nerbioak pintzatu ditzake.
Lotailuen narriadura: lotailuak bi hezurrak lotzen dituen zuntzezko egiturak dira eta hauek kaltetzen badira ornoen posizioa alda daiteke (lotailuen funtzioetako bat ornoak haien lekuan mantentzea delako).
Beraz, aurreko laurak zahartzearen ondorioak dira eta espondilosia sor dezakete.
Espoloi oseoa, presio etta frikzioagatik sortua. (X izpiak)
Espondilosiak askotan ez ditu sintoma jakin batzuk, eta batzuetan nahiz eta sintomak eduki askotan ez dira kontuan hartzen min oso orokorrak eta ohikoak direlako. Hala ere, sintoma orokorrez aparte, espondilosi mota bakoitzari dagozkion sintomak ere badaude; gainera, afektatuko nerbio edo bizkarrezur-muinaren zonaldeak zerikusi handia izango dute ere sintometan.
Lehen esan bezala, espondilosi mota honek bizkarrezurreko alde zerbikala (edo lepoko gunea) kaltetuko du. Kalte honek bizkarrezur muina edo/eta nerbioak kaltetu ditzake. Nahiz eta gehienetan espondilosi mota honek sintomarik ez sortu, sortu egin ditzakeen sintoma orokor batzuk hauek dira:
Espondilosi honek bizkarraren goiko aldea kaltetuko du. Askotan ez daude sintomarik eta ohikoenak mugimendu murriztua eta sintomak hauek izan daitezke:
Atseden hartu ondoren mugikortasun falta gorputzaren atzeko aldean (bizkarrean).
Hauetaz gain, batzuetan bizkarreko mina eduki dezakezu mugimendu jakin batzuk egitean (adibidez: lurretik zerbait hartzean, alde baterantz tolestean,…). Gainera, kirolaren ondoren min handiagoa eduki dezakezu, baina atsedenarekin hobetu daiteke.
Gaixoari proiekzio lateralak egiten zaizkio flexio eta estensio zerbikaletan. Horrela, orno unitate funtzionaletan mugikortasun falta ikusi daiteke, edota ezegonkortasuna.
RM: Elementu desberdinak antzeman ditzakegu proba honen bidez:
Tratamentu erabilienak ondokoak dira: gaixoaren bizi-ohiturak aldatzea, esteroiderik gabeko anti inflamatorioak (NSAID), jarduera fisikoa eta osasun osteopatikoarekiko ardura. Badira beste batzuk ere erabil daitezke, masajeak, yoga eta akupuntura, hala nola. Kasu batzuetan kirurgia ere erabil daiteke. Azken hau bakarrik radikulopatia zerbikala eta min trataezina eta sintoma progresiboak dituzten gaixoetan soilik gomendatzen da, non aurretik aipatutako terapia edo tratamenduek ez duten funtzionatzen.
Mielopatia kasuetan ere, eztabaida dago, kirurgia erabiltzeari dagokionez. Hala ere, Baron M. E.-ren arabera, “mediku gehienek kirurgia gomendatzen dute terapia kontsebadoreen ordez, moderatu-larri diren mielopatietan”.
Jarduera fisikoak mesede egin diezaioke malgutasun eta enborraren indarrari. Terapia deskonprentsiboek ere mina ahultzen laguntzen dute. Hala ere, aurretik aipatutako neurriak ezin dute endekapena ‘sendatu’ eta askotan jarreraren aldakuntza handi bat beharrezkoa izaten da, terapia deskonprentsibo, malgutasun ariketa eta enborraren indartze horietatik ahalik eta onura gehien atera ahal izateko.
Deskonpresio-kirurgia:Bizkarrezurra aurreko edo atzeko abordatze baten bitartez operatu daiteke. Hau, konpresioaren jatorriaren araberakoa izaten da. Gainera, normalean osteofitoak eta orno arteko diskoak kentzen dira. Gero, teknika desberdinak erabilita bi ornoak soldatuak gelditzen dira, euren artean biologikoki dagokien tartea utziz.
Fusio-kirurgia: Bizkarrezurraren ezegonkortasuna edo gaizki alienatua dagoenean erabiltzen da teknika hau. Erabilitako tresnak minaren jatorria eta kokapenaren arabera aldatzen dira.
, spondylosis and allied disorder (en) 
_(14777565333).jpg)
Datuak: Q1097028
Multimedia: Spondylosis / Q1097028