Exequiel Fontecilla Larraín

Exequiel Fontecilla Larraín
	;
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Exequiel Fontecilla Larraín
Jaiotza	Santiago, 1916ko azaroaren 15a
Herrialdea	Txile
Bizilekua	Santiago
Heriotza	Santiago, 1988ko urtarrilaren 12a (71 urte)
Hezkuntza
Heziketa	Colegio San Ignacio (en) ; Txileko Pontifize Unibertsitate Katolikoa 1938) : Arkitektura
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	arkitektoa eta margolaria

Exequiel Fontecilla Larraín, (Santiago , 1916ko azaroaren 15a – 1988ko urtarrilaren 12a), Txileko akuarelista eta arkitektoa izan zen. ^[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arturo Fontecilla Larraín eta Matilde Larraín Hurtadoren semea zen. Paula Aldunate Larraínen birbiloba, Txileko lehen margolarien artean jotzen zen Mauricio Rugendasen ikaslea. Copiapoko alkatea zen Diego Antonio de la Fontecilla y Palaciosen hereniloba. ^[2]

Lehen eta bigarren mailako ikasketak Txileko Santiagoko San Inazio ikastetxean egin zituen. Unibertsitate ikasketak Txileko Unibertsitate Katolikoan egin zituen, arkitekto lizentziatuz 1938an. Gero, Miguel Venegas Cifuenterekin (1907-1979) pintura eskolak jaso zituen. 1949an Hispano Institutuaren beka bat jaso zuen Espainian akuarelaren artean ikasketak egiteko.

Ezkontza eta seme-alabak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Luz Nieto Varasekin ezkondu zen, José Julio Nieto Espínolaren eta Elvira Varas Montten alabarekin. Sei haurren gurasoak dira: Arturo, Elvira, Julio Antonio (Momo), Pedro, Josefina (Pepa) eta Exequiel (Lele).

Bizitza artistikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txileko Santiagoko Artzapezpikutzaren Arte Sakratuko kide aktiboa izan zen. Santiagoko katedraleko Museo Kolonialeko aholkulari artistiko eta aholkulari arkitektoniko gisa ere lan egin zuen La Alamedako Txileko Santiago hiriburuko kale nagusian dagoen San Frantzisko tenpluko museoan.

Calera de Tangoko Jesuiten artisautza zentroa berreraikitzeaz eta 1985eko lurrikarak eragindako kaperak eta elizak eraiki eta berreraikitzeaz ere arduratu zen.

Akuarela paisaia margotzeko interesa piztu zitzaion, olioa eta marrazkia ere arakatu zituen. 1950eko hamarkadaren hasieran Espainiara bidaiatu zuen beka baten bidez akuarelan ikasketa artistikoak hobetzeko. Europatik bueltan, bere marrazki sorta argitaratu zuen gero.

Bere arteak Santiagoko auzo zaharren ikuspegia ematen du; La Chimba, La Recoleta Franciscana eta zuhaitzak dituzten kale estu, plaza eta etxe ugari. Hiri eta landa paisaiek giro erromantiko eta nostalgikoa hartzen dute, begirada sintetiko eta argia duten lekuak irudikatuz, non xehetasunak ez diren galtzen.

Bere margolanak berezkotasunak eta sinpletasunak definitzen dituzte, eta ezin dira inolako joeratan sartu.

Sariak eta eskerrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1938 Bigarren domina, Arte Ederren Areto Nazionala, Txileko Santiago.
1945 Bigarren domina, Arte Ederren Saloi Ofiziala, Txileko Santiago.
1946 Bigarren domina, udako aretoa, Viña del Mar, Txile.
1948 Pinturako lehen saria Arturo Edwards lehiaketan, Txileko Santiagoko apaindegi ofizialean.
1952 Akuarelaren lehen domina, Arte Ederretako Saloi Ofiziala, Txileko Santiago.
1986ko Providencia udalerria, Txileko Santiagoko bizilagun bikainei emana.

Erakusketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erakusketa indibidualak eta kolektiboak egin zituen; horietako batzuk zehatzak dira

Banakako erakusketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1949 Buchholz galeria, Madril, Espainia.
1951 Librería Francesa, Le Caveau, Txileko Santiago.
1973 Las Condeseko Kultura Institutua, Txileko Santiago.
1984 Providenciako Kultura Institutua, Txileko Santiago.

Erakusketa kolektiboak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1936ko Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
1938ko Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
1943ko Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
1945eko Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
1947ko Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
1948ko Arte Ederretako Saloi Ofiziala, Txileko Santiago.
1949an Txileko Britainiar Kultura Institutua, Txileko Santiago.
1950eko Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
1951 Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
1952 Arte Ederretako Saloi Nazionala, Txileko Santiago.
Txileko Unibertsitateko Txileko Santiago, Pintore eta Eskultoreen Elkarteko 1958. urteurreneko erakusketa.
Txileko Valparaísoko udazkeneko laugarren apaindegia.
1966an Txileko Valparaisoko udazkeneko zazpigarren apaindegia.
1979 pintore arkitektoak, Las Condeseko Kultur Institutua, Txileko Santiago.
Pintore garaikideen lehen bilera 1984an, Tajamares museoan, Txileko Santiago.
1984 Ur-pintura Txilen. Chile Cultural Providencia Santiago de Chile.
1989 170 margolan, Praxis arte galeria, Txileko Santiago.

Legatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gogoratzen da Txileko pinturari egindako akuarelari bikain gisa egindako ekarpenagatik, Txileko Unibertsitate Katolikoan ere arkitektoa izan zen, ahal izanez gero Valparaísoko kale zaharrak eta txokoak eta beste portu batzuk irudikatuz. Kontuan hartu behar da bere trazu bizkorragatik eta bere gaiaren izaera ezkutuagatik. ^[3]