Farah Pahlavi
Farah Pahlavi, Farah Diba bere jaiotza-izenarekin ere ezaguna (Teheran, 1938ko urriaren 14a ) Irango azken enperatriza eta xahbanua izan zen. Farah Mohammad Reza Pahlaviren hirugarren emaztea izan zen, Fawzia Egiptoko printzesaren eta Soraya printzesaren ondoren.
Jaiotza eta hezkuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Teheranen jaio zen Farah Diba, Sohrab Diba kapitainaren eta haren emaztearen, Farideh Ghotbiren, alaba bakarra. Aita, bere haurtzaroan hil zena, erregimen inperialeko militar garrantzitsu bat izan zen.
Teherango Frantziako Eskolan eta Parisko Arkitektura Eskola Berezian ikasi zuen 1957 eta 1959 artean, non Albert Bessonen ikasle izan zen.
Ezkontza eta ondorengoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ardeshir Zahedik bere suhiak aurkeztu zion xahari, eta 1959ko abenduaren 21ean ezkondu zen.
Xah Mohamed Reza Pahlavi eta Farah Diba seme-alaba hauek izan zituzten:
- Reza Ciro Pahlavi printze oinordekoa (j. 1960ko urriaren 31). [1]
- Yasmin Farahnaz Pahlavi printzesa (j. 1963ko martxoaren 12a ). [1]
- Ali Reza Pahlavi printzea (1966ko apirilaren 28a - 2011ko urtarrilaren 4a). [2]
- Leila Pahlavi printzesa (1970eko martxoaren 27a - 2001eko ekainaren 10a).
Parte-hartze politikoa eta soziala[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Enperatrizak xahari interesatzen zioten gizarte-ongizate eta kultura-gaietan parte hartu zuen, eta bere mezenasgo eta eragin-zirkulua sortu zuen. Xirazko nazioarteko jaialdiaren babeslea izan zen. Farah, oro har, ez zen inperioko gortearen ustelkeria eta errepresio ekintzetan parte hartu, baina bere familiak ordezkaritza zabala zuen kultur erakundeetan, bereziki enperatrizaren lehengusu Reza Qotbiren kasuan, Irango irrati-telebista nazionalaren zuzendari izendatu zutena.
Irmoki onartzen zuen xaharen modernizazio-politika, "iraultza zuria" deitua: latifundioen desjabetzea, emakumeen sufragioa, mendebalderatzea, etab. Azkenean erreforma horiek biztanleriaren zati txiki batera baino gehiagora iritsi ez baziren ere, petrolioari lotutako politika ekonomikoak botereari lotutako klasearen neurrigabeko aberastearen eta biztanleriaren geruza zabalen pobretzearen alde egin zuen.
Iraultza eta erbestea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1979ko Irango Iraultzaren ondoren, Farah enperatrizak Xaharekin batera joan zen erbestera Maroko, Bahamak, Mexiko, Estatu Batuak, Ekuador, Panama eta Egipton, non Anwar el-Sadat presidenteak hartu zituen eta azkenean Xaha hil zen. 1980ko uztailaren 27an. Gaur egun, Connecticut-en (Estatu Batuak) bizi da bere bilobengandik hurbilago egoteko, Noor, Iman eta Farah printzesak, bere lehensemearen alabak. Parisen ere bizi da tarteka. Haren alaba gazteena, Leila printzesa , anorexia eta depresioa pairatzen zuena, hilik aurkitu zuten Londresko hoteleko logelan 2001ean. 2011ko urtarrilaren 4an, bere hirugarren semea, Ali Reza, maiz depresioaren biktima ere, Bostonen (Massachusetts) bere buruaz beste egin zuen alaba bakarraren jaiotzaren zain zegoela (adierazpen ofiziala).