Fernando de Torres

Wikipedia, Entziklopedia askea
Fernando de Torres

Burgos probintziako gobernadore zibila



Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua


Bizkaiko gobernadore zibila

Bizitza
JaiotzaValentzia1859ko maiatzaren 28a
Herrialdea Espainia
HeriotzaMadril1923ko azaroaren 5a (64 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoaAlderdi Liberal-Kontserbadorea
Alderdi Liberal Fusionista

Fernando de Torres Almunia (Valentzia, 1859ko maiatzaren 28a - Madril, 1923ko azaroaren 5a) espainiar politikaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere hastapenetan Alderdi Liberaleko kide izan zen. Germán Gamazoren jarraitzailea, hil ondoren, Antonio Maurarekin bat egin zuela adierazi zuen, eta, ondoren, Alderdi Kontserbadorean jarraitu zuen.[1] Palentziako probintziari politikoki lotua,[2] 1888ko hauteskunde partzialetan Cervera de Pisuergako barrutiaren ordezkari gisa diputatu akta erdietsi zuen.[3] 1891ko eta 1899ko hauteskundeetan, Saldañako barrutiak aukeratu zuen.[4]

Bere jarduera politikoarekin batera, Estatu Administrazioan hainbat kargu izan zituen. Santander, Burgos, Cádiz, Valladolid eta Bizkaiko gobernadore zibila izan zen. Errege Monetaren Etxeko administratzaile ere izan zen.

1919ko apirilean Segurtasuneko zuzendari nagusi kargua hartu zuen,[5] Estatuko segurtasun zerbitzuen kargu geratuz. Hala ere, Eduardo Datoren hilketak, bere dimisioa eragin zuen, 1921eko apirilean.[6][7]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Calzada del Amo, Esther. (2011). Germán Gamazo (1840-1901). Poder político y redes sociales en la Restauración. Madril: Marcial Pons ISBN 978-84-92820-38-2..
  • Carasa, Pedro; Berzal de la Rosa, Enrique. (2003). El poder local en Castilla. Estudios sobre su ejercicio durante la Restauración (1874-1923). Madril: Marcial Pons.
  • González Calleja, Eduardo. (1999). El máuser y el sufragio: Orden público, subversión y violencia política en la crisis de la Restauración. Madril: CSIC.
  • De Antón, Julio. (2000). Historia de la policía española. J. de Antón.
  • Montón de Lama, Juan Jaime. (1991). «Los asesinos de Dato» Historia 16 (178): 31-38. ISSN 0210-6353..
  • Varela Ortega, José. (2001). El poder de la influencia: geografía del caciquismo en España (1875-1923). .