Fotoeroankortasun

Wikipedia, Entziklopedia askea
Eroale elektriko klasikoa, kobrezko haria.

Fotoeroankortasuna fenomeno optiko eta elektriko bat da, non material bat eroale elektriko hobea bihurtzen baita erradiazio elektromagnetikoen xurgapenaren ondorioz, hau izan daiteke:

1873an behatu zuen lehen aldiz selenioan Willoughby Smith ingeniari ingelesak. [1]

Aplikazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Material fotoeroale bat zirkuitu bati konektatzean, erresistentzia argiaren intentsitatearen araberako erresistentzia gisa funtzionatzen hasten da. Horrela, materialari fotorresistentzia deitzen zaio.

Fotorresistentzien aplikazio ohikoena fotodetektagailu gisa da.

Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Selenium, its electrical qualities, and the effect of light thereon : being a paper read before the Society of Telegraph Engineers, 28th November, 187

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]