François Duprat

François Duprat
Bizitza
Jaiotza	Ajaccio, 1940ko urriaren 26a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Saint-Wandrille-Rançon, 1978ko martxoaren 18a (37 urte)
Hobiratze lekua	Montmartreko hilerria
Heriotza modua	giza hilketa
Hezkuntza
Heziketa	Lycée Louis-le-Grand (en) ; Parisko Unibertsitatea ; lycée Pierre-de-Fermat (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, saiakeragilea, irakaslea eta historialaria
Enplegatzailea(k)	Défense de l’Occident (en) ; Rivarol (en) ; Institut de relations publiques (en)
Izengoitia(k)	Robert Cazenave, François Solchaga eta François Massa
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Fronte Nazionala

François Duprat (1940ko urriaren 26 - 1978ko martxoaren 18) saiakeragile eta politikari ultraeskuindarra izan zen, Fronte Nazionaleko alderdiko kide fundatzailea eta buruzagitzako kidea 1978an hil zuten arte. Duprat Holokaustoaren ukazioa Frantzian sartzearen erantzule nagusietako bat izan zen.

Bizitza eta karrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

François Duprat 1940ko urriaren 26an jaio zen Ajaccion (Korsika), eta Baionan eta Tolosan hazi zen, ondoren Parisko Lycée Louis-le-Grand ospetsuan ikasteko.^[1] Historian graduatu zen Sorbonan, eta goi-mailako ikasketen diploma lortu zuen 1963an.^[2]

Nerabezaroan komunista izan bzen ere, François Duprat eskuin muturrera joan zen eta Jeune Nationeko eta Ikasle Nazionalisten Federazioko (FEN) kide bihurtu zen.^[2] Aljeriako gerran (1954–62) Aljeriako independentziaren guztiz kontrakoa bazen ere, Dupratek, ondoren, estatu arabiarrak babestu zituen, antisionismoaren izenean. Aljeriari independentzia eman zioten 1962ko martxoan Eviango akordioen ondoren, Katangara joan zen, Moise Tshombek zuzendutako sezesioa babestera. Radio-Katangako Tshomeren propaganda-zuzendari bihurtu zen.

Ondoren, Frantziara itzuli zen, eta Mendebaldeko kide bihurtu zen. Maoisten eta ezkerreko beste ikasle batzuen aurkako kaleko borrokak egin zituen. Hala ere, 1967an kanporatu zuten, poliziaren informatzaile izatea leporatu baitzioten.^[3] Gero, Dupratek Ordre Nouveau (Ordena Berria) mugimenduan parte hartu zuen, eta L'Action européenne (Europako Ekintza) eta Revue d’histoire du fascisme (Faxismoaren Aipamen Historikoa)-ren editore bihurtu zen, Frantzian Holokaustoaren ukazio-tesia, eskuin-zirkuluen laguntzaz sartu zuen aldizkaria.

1972an, François Dupratek Fronte Nazionala (FN) sortu zuen, Jean-Marie Le Pen buru zuela, eta bere bulego politikoan parte hartu zuen 1978an hil zen arte. Partiduaren alderdi gogorra ordezkatu zuen, eta Groupes nationalistes révolutionnaires (Talde Nazional Iraultzaileak) zuzendu zituen, Alain Renaultekin batera.

Heriotza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Duprat 1978ko martxoaren 18an hil zuten, kotxe-bonbaren leherketa batean. Jeanine emazteak ere min hartu zuen erasoan, hanken erabilera galduz. Argent et politique izeneko liburua amaitzen ari zen, eskuin muturreko alderdi politikoen finantzaketari buruzkoa. Teoria asko daude hilketari buruz, baina Michel Winock historialariak dio autoreak eta haien arrazoiak ez direla inoiz ezarri; haren hilketari buruzko ikerketa ez zen erabakigarria izan.^[4]

Genération Occident: de l'extrême droite à la droite lanean, Frédéric Charpierrek alegatu zuen eskuineko muturreko erakunde aurkari batek agindu zuela hilketa. Gogoratu zuen 1967an Duprat Mendebaldetik baztertua izan zela, polizia-informatzaile bat zela alegatu ondoren. Roger Faligot eta Pascal Krop-en arabera, Duprat hil egin zuten Siriako gobernuarekin zituen loturengatik.^[5]

Legatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtero, Dupraten hilobiaren aurrean omenaldia egiten dio Jean-Marie Le Penek Montmartreko hilerrian . Bere heriotzaren 30. urteurrenean, Le Penek omenaldia egin zion bere izate honi: "pentsamendu-askatasunaren kausaren martiria", "borrokalaria" eta "bere hatz-puntetaraino eskuineko politikaria" zela esanez.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Rosso, Romain. (8 March 2012). «François Duprat, l'homme qui inventa le Front National» L'Express.
↑ ^a ^b Francis Bergeron, Philippe Vilgier, De Le Pen à Le Pen. Une histoire des nationaux et des nationalistes sous la Ve République, Dominique Martin Morin editions, 1986, p.155
↑ Frédéric Charpier, Génération Occident : de l'extrême droite à la droite
↑ Michel Winock, « Les sources historiques du Front national », article repris dans La France politique : XIX^e-XX^e siècle, Paris, Éditions du Seuil, 1999, p. 282.
↑ DST : Police secrète (Flammarion, 1999)

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q3084540
Multimedia: François Duprat (homme politique) / Q3084540

[1] Rosso, Romain. (8 March 2012). «François Duprat, l'homme qui inventa le Front National» L'Express.

[bergeron-2] Francis Bergeron, Philippe Vilgier, De Le Pen à Le Pen. Une histoire des nationaux et des nationalistes sous la Ve République, Dominique Martin Morin editions, 1986, p.155

[3] Frédéric Charpier, Génération Occident : de l'extrême droite à la droite

[4] Michel Winock, « Les sources historiques du Front national », article repris dans La France politique : XIX^e-XX^e siècle, Paris, Éditions du Seuil, 1999, p. 282.

[5] DST : Police secrète (Flammarion, 1999)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]