Francesco Saverio Nitti

Francesco Saverio Nitti
	; Irudi gehiago
Italiako senataria
member of the Constituent Assembly of Italy (en)
member of the National Council of the Kingdom of Italy (en)
minister of Italian Africa of the Kingdom of Italy (en)
minister of Foreign Affairs of the Kingdom of Italy (en)
Italiako Erresumako Lehen Ministro
minister of Interior of the Kingdom of Italy (en)
minister of Treasury of the Kingdom of Italy (en)
minister of Agriculture, Industry and Trade of the Kingdom of Italy (en)
Italiako Erresumako diputatua
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Francesco Saverio Nitti
Jaiotza	Melfi, 1868ko uztailaren 19a
Herrialdea	Italia ; Italiako Erresuma (1868ko uztailaren 19a - 1946ko ekainaren 18a); Italia (1946ko ekainaren 18a - 1953ko otsailaren 20a)
Lehen hizkuntza	italiera
Heriotza	Erroma, 1953ko otsailaren 20a (84 urte)
Hobiratze lekua	Udako hilerria
Familia
Seme-alabak	ikusi Federico Nitti (en) ; Luigia Nitti-Dolci (en) ;
Hezkuntza
Heziketa	Napoli Federiko II.a Unibertsitatea
Hizkuntzak	italiera
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, katedraduna, kazetaria, ekonomialaria eta unibertsitateko irakaslea
Lantokia(k)	Erroma
Enplegatzailea(k)	Napoli Federiko II.a Unibertsitatea
Jasotako sariak	ikusi Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland (1920) ;
Kidetza	Hungariako Zientzien Akademia; National Council of the Kingdom of Italy (en)
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Italian Radical Party (en)

Francesco Saverio Nitti (Melfi, 1868ko uztailaren 19a - Erroma, 1953ko otsailaren 20a) italiar ekonomialari eta politikaria izan zen. Italiako lehen ministroa izan zen 1919tik 1920ra.

Zuzenbide ikasketak egin zituen Napolin eta kazetari lanetan aritu zen. Gazzetta Piemontese egunkariko berriemailea eta Corriere di Napoliko editoreetako bat izan zen. 1891n Il socialismo cattolico idatzi zuen eta 1893an Napoliko Unibertsitateko finantza irakaslea izan zen.

Alderdi Erradikaleko kidea, 1904an diputatu hautatu zuten. 1911tik 1914ra Nekazaritza, Industria eta Merkataritza ministroa izan zen Giovanni Giolittiren gobernuan eta 1917tik 1919ra finantza ministro Vittorio Emanuele Orlandoren gobernuan.

1919ko ekainaren 23an Lehen Ministro eta Barne ministro bihurtu zen, eta urtebete geroago Kolonietako ministro. Versaillesko Itunak nahigabea eta Gabriele d'Annunzioren asaldura Fiumen eragin zioten. 1920ko ekainean dimititu zuen.

Faxismoaren botere aurre egin eta Mussoliniri aurre egin zion. Liburu batean faxismoa komunismoarekin alderatu zuen.

1924an emigratzea erabaki zuen eta bere herrialdera itzuli zen Bigarren Mundu Gerraren ondoren. Alderdi Liberalaren zerrendetan senatari aukeratu zuten, eta gero Ezker Independentearen zerrendetan. Antiklerikala izan zen eta Demokrazia kristaua, NATO eta diktadura faxista eta komunisten aurka agertu zen.